İMKANSIZI SEVDİM

KÜNYE

Multimedia:Batu
Allahım ben buy çocuğa bayılıyorum ya

Rüzgar'ın gözleri sanki daha da koyulaşmıştı. Yok ya bana öyle geliyordur.

Sonra edize baktım onunda gözleri koyulaşmış gibi.
İki erkekte birbirini öldürecekmiş gibi bakıyorlar.

Olaya el attım hemen.
" Hocaam ben sizi çok yakınıma benzettim o yüzden şey oldu valla özür dilerim." dedim.

Ediz gözlerini rüzgardan çekip bana baktı. Sonra gülümseyip başını iki yana salladı. Sanki ne yapmaya çalıştığımı anlamış gibiydi.
" Önemli değil. Hadi yerinize geçin" dedi. Bende rüzgara baktım o hayla edize bakıyordu. "Eee hadi rüzgar yerimize geçelim." dedim.

Rüzgar bana aldırmadan edize " Sen tanımadığın insanlara sırf sana sarıldı diye koala gibi yapışıyor musun?" dedi.

Of napıyosun rüzgar ya edeiz sabırlı bir insan değil ki.

Saf mısın kızım rüzgar da sabırlı insan değil.

Gerçi sende haklısın iç ses ya. Edize bakıp 'nolur birşey deme' der gibi baktım.

Bakışımı anlamış olacak ki bir şey demeden gözlerimin içine baktı bir süre bende onun gözlerine takiii kolumdan çekilene kadar.

Rüzgar beni sürükleyerek masaya getirdi ve oturttu.

Edizde kendi masasına oturup sınıfta gözlerini gezdirdi.
"Hadi tanışalım" dedi.

En ön sıradan başladılar.

Sıra rüzgara gelince sadece "Rüzgar ATEŞ" dedi.
Ediz bunun üzerinde fazla durmadı. Ben kalkıp " Masal DEMİR." Dedim. 

Ediz piç bir şekilde güldü ama anlamadım. "  Peki nnerelisin kaç kardeşsin ve kaç yaşındasın ah 18 olman lazım dimi sonuçta lise sona gidiyorsun." dedi.

Of hep yaşımla dalga geçer bana da bücür der.

" Napıcan hoca üstüne mi alıcan yaş maş hayırdır . " dedim bende gülümseyip.

"Valla öyle bir düşüncem var da Kuz-" diyecekken lafını kestim.

" Hocam" dedim uyarı dolu bir sesle. Oda gülüp.

" Evet sırada kim var bakalım." dedi gözlerime bakarak.

Ediz babamla konuşmuştu bir keresinde. ' masal benim yanımda kalsın' diye ama babam izin vermemişti.

Zil çalınca yerimden kalkmadım. Rüzgar da kalkmadı edizin sınıftan çıkmasını izledi. Öfkeyle bakıyordu.

" Herkes dışarı " deyince herkes dışarı çıktı.

Tam bende kalkıp çıkacakken rüzgar kolumdan tutup beni sert bir şekilde yerime oturturdu.

Gözlerimin içine bakıp
"Ediz KURT namı değer senın kurdun." dedi.

Dünkü  telefon konuşmasından bahsediyor.

"Neyin sengilin mi?" dedi. Bu da ne demek o... O benim sevgilim değil. Hatta o benim abim yerine koyduğum insan. Beni güldüren. Eğlendiren. Ne bileyim işte bana sahip çıkan insan.

"Yani sevgilin" dedi rüzgar bağırıyordu ama bağırsa bu kadar sinirli çıkmazdı sesi.

"Hayır, hayır ediz benim sevgilim değil ki." dedim.

Normalde başka birisi sorsa sanane der geçerdim ama rüzgar... Ah rüzgar..

Söz konusu o olunca onu üzmek istemiyorum.