BAR

72 12 32
                                    

Multimedia :

Simayın barda giydiği elbise
(içinde boğazlı kazak değilde göbek üstü tişört olcak. "

Evden nasıl çıktım okula nasıl geldim onu bile bilmiyorum ama çok yoruldum. Ne mi yapıyorum.

Okulun içinde rüzgar'ı arıyorum aha karşıdan umutla ayaz geliyor onlar bilir nerde olduklarını.

"Ayaz rüzgar nerde biliyor musunuz?" dedim.

Umut " en son kantinde zıkkımlanıyordu yenge." dedi.

"Saçma sapan bana yenge deme umut zaten rüzgar'ın sevdiği de var çok istiyorsan git ona yenge de ." dedim.

"Neden arıyorsun beni." diye arkadan onun sevilesi sesini duyunca arkamı döndüm.

Allahım bir insan bu kadar mı yakışıklı olur.

Bu sırada umula ayazda bizi yalnız bırakmak için yanımızdan gittiler.

Bende lafı uzatmamak için direk konuya girdim.

"Benim odama neden ve ne zaman girdin Rüzgar ATEŞ." dedim. Bir an gözünde şaşkınlık görsemde hemen kendini toparladı.

Güldü ama bu samimi sıcak bir gülüş değildi.
Sanki... Sanki dalga geçer gibi güldü.

Yaklaştı.

Beni duvarla arasına alana kadar yaklaştı. Duvarla arasında kalınca boynuma nefesini ufleyerek konuştu.

"Nerden çıkardın senin odana girdiğimi." dedi.

Ellerimi göğüsüne koyup
" Rüzgar uzaklaş bi-biraz" dedim. Bir adım geri gidip yüzüme baktı.

Güldü. Bu gülüş daha çok piç smile gülüşüydü.

"Niye böyle yakın olunca konuşamıyor musun?" dedi.

"Neden benim odama girdin ve nasıl girdin onca koruma vardı" dedim.

İlk soruyu es geçip ikinci soruyu cevapladı.

"Valla ben sana terasın kapısını açık bırak dededim. Ve emin ol odana girmek yaptığım en kolay işlerden bir tanesiydi." dedi. Ve ciddileşti.

"Bu arada neden o kadar koruma var evde." dedi.

Bende onun sorusunu es geçtim.

"Neden geldin?" dedim.

"Soruya soruyla karşılık verme masal." dedi.

"Sanane ya sanane neden girdin odama ." dedim.

"Bilmem bi sebebi yok gelip nerde kaldığını görmek istedim." dedi.

Sinir oluyorum şu vurdum duymaz hallerine ya.

Künye...

Cebimden künyesini çıkarttım. Havaya kaldırıp salladım. " Ahh bak odamda ne düşürmüşsün." dedim.

Kaşlarını çattı " Ver şunu" diye tısladı resmen.

Geri kaçtım ve vermedim.
"Neden geldiğini ve ne yaptığını söyle veriyim." dedim.

Yazar'dan

Rüzgar o günü ve masalın o halini hatırladı bir an.

O gece uyurken ne kadar da masumdu. Ama şimdide masum. Tabi şu cırlaması ve kavgası hariç.

Zaten her insan uykusunda masum değil midir?

Katiller bile....

" Masal" dedi rüzgar tıslarcasına. Masal rüzgardan korkuyordu bunu rüzgar da çok iyi anlıyordu.

İMKANSIZI SEVDİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin