İMKANSIZI SEVDİM

MELEĞİM

Masal hayla rüzgar'ın tişörtünü sımsıkı tutuyordu.
Rüzgar ise aldığı tattan istemeyerek ayrıldı.

Masal ise gözlerini sımsıkı kapatmış ve elleri sımsıkı rüzgar'ın tişörtünü sıkıyordu.

Rüzgar masalın yüzüne baktı ve gülümsedi. Çok, çok masum duruyordu.

Masal gözlerini açmadan onu inceledi. Çok hızlı nefes alıyordu. Ve o böyle nefes aldıkça rüzgara bişeyler oluyordu.

Masal gözlerini açmadan dudaklarına bir buse daha kondurdu.

Masal yavaşça gözlerini açtı ve rüzgar'ın mavi yeşil gözlerine baktı.

Uzun bir süre öyle kaldıktan sonra sessizliği rüzgar bozdu.

"Hadi seni eve bırakim." dedi.

Masal olumlu anlamda başını salladı.

***

Arabaya bindiklerinde hiçbiride konuşmuyordu masal bu sessizlikten sıkılınca radyoyu açtı ama rüzgar'ın kapatması bir oldu.

"Napıyosun yaa bıraksana radyoyu." diye cırladı masal.

"Kulağımı siktin kızım ya başım ağrıyor zaten." dedi rüzgar.

Masal rahat durmadı ama, radyoyu gene açtı.
Rüzgar ise gene kapattı.

Bu böyle devam ederken rüzgar arabayı hızla durdurdu ve masalın üstüne kapandı resmen şuan yüzleri çok yakındı.

Rüzgar'ın gözleri masalın dudaklarındayken konuştu.

" Bu radyo bir daha açılmayacak." dedi.

Sadece tek kelime masalı susturmak için tek kelime etmesini istiyordu.

"A-" diye ağzını açmıştı ki rüzgar dudaklarını masalın dudaklarına gömdü.

Arkadan korna sesi gelince rüzgar dudaklarını masalın dudaklarından istemeyerek çekti.

Ve bir küfür savurup arabayı çalıştırdı. Masal şoktan çıktıktan sonra başını rüzgar'a çevirdi ve cırladı.

"Sende iyi alıştın he öpmeye bi dahakine yumruğumla öpüşürsün." dedi.

Rüzgar'ın dudakları kıvrıldı.
"O yumruk öpmekten daha fazlası olarak geri döner MELEĞİM ." dedi.

Masal mal mal rüzgar'a bakmaya devam etti.

***

Evin önüne geldiklerinde masal uyumuştu.

Rüzgar izledi. Hiç bıkmadan usanmadan izledi onu.

Elini kaldırıp yanağına dokundu. Yumuşacık ve pamuk gibiydi.

Uzak durması lazımdı bunu rüzgar da biliyordu ve her geçen gün masal' a biraz daha yakınlaşıyordu.

Saat çok geç olunca ailesi merak etmesin diye masalı kaldırmaya karar verdi.

Elini masalın yanağına koyup hafifçe okşadı.

Masal yanağını rüzgar'ın elinin içine tam sabitledi ama uyanmadı.

Rüzgar gülümsedi. " Masal... Masal... Hadi kalk Meleğim  annen baban merak eder."

Masal biraz huzursuzlandı ama kalktı. Ellerini havaya kaldırıp gerindi ve esnedi.

Ellerini yumruk yapıp gözlerini ovuşturdu. Soluna yani rüzgar'a baktı.

Rüzgar ise mest olmuş bir şekilde masal'ı izliyordu.