İMKANSIZI SEVDİM

GECE

YAZAR'DAN

Evet masal şok olmuştu çünkü rüzgar'dan beklenilmeyecek bir davranıştı bu.

Rüzgar masalın elini tutmuştu ama neden?
Masal onun neyiydi ki?
Masal bunları düşünürken rüzgar masala seslendi.

" Yürümeyi düşünüyor musun masal.?"  dedi.

Masal kendine geldi ve bişey demeden yürümeye başladı.

Koskoca bir binanın önünde durdular binanın dışı hep boyalıydı el yapımı duvar boyası. Rüzgar bilmesede masal duvar boyası çizmeyi çok seviyordu.

Binanın içine girdiklerinde rüzgar büyük bir dikkatle ve ciddiyetle etrafını inceliyordu.

Masalın nerelerde ve nasıl insanlarla takıldığını merak ediyordu.

Binanın içi sanki labirent gibiydi.

Hayatda zaten labirent gibi şekil almıyor muydu?
İnsan bir hata yapıyor o hata onu bazen çıkmaza bile sürükleye biliyor. Onca ortama girip çıkıyorsun bazen de çok kaliteli yaşıyorsun.

Ama yalnızsınızdır.

Bilhassa akşamları yüzünüze tokat gibi vurur o yalnızlık.

Eve gidince kapıyı anahtarla açınca, eve girince ev havasızsa, evde hazır mis gibi sıcacık yemeğin olmayınca anlarsın yalnızlığı.

Ama en ağırı da hata yapınca   seni uyaracak  'yapma kızım bu yaptığın yanlış'  diyecek bir annenin olmayışıdır.

Evde bir ses ister insan. Eper bir insan ben yalnızlığı seviyorum diyorsa o insan yalnızlıpı sevmiyordur sadece yalnızlığa alışmıştır.

Sonu yoktur yalnızlığın...

En sonunda siyah camlı bir kapıdan girdiler.

Rüzgar etrafını incelerken bir ses geldi. Başını o yöne çevirdi bir adam kocaman gülümsemesiyle masala doğru yürüyordu.

Adam rüzgar kadar olmasa da kaslı ve yakışıklıydı. Boyu 1.85 falan vardı.

Rüzgar kafasını masala çevirdi masalda kocaman gamzelerini çıkartıp gelen adama gülümseyerek bakıyordu.

Rüzgar masalın o muhteşem gülümsemesinde kayboldu kaldı.

Taki adamla masal sarılana kadar.

"GECEMMM"

"ŞAHİNN"

Rüzgar sirkelenip bir hışımla adamı tuttuğu gibi kendisine çevirdi ve yumruğunu adamın burnuna gömdü.

Masal ise çok normal bir şeymiş gibi soğuk kanlılık ile onları izliyordu.

Şahinin dayak yemesine alışkındı.

Ama kerata çok da güzel kavga ederdi. Şimdi okduğu gibi.

Şahinde boş durmayıp rüzgar'ın yüzüne kafa attı.

Masal en sonunda işe müdehale etti.

"Tamam artık ödeştiniz" dedi.

İki adamda kafasını masala çevirdi.
Masal gülümseyerek ve elleriyle rüzgar'ı şahine şahini rüzgara göstererek.
" Şahin bu rüzgar, rüzgar buda şahin." dedi.

Şahin gene kocaman gülümseyip elini rüzgara uzattı. " Sevdim seni yanındaki kızı kıskanıp koruyorsun."  dedi.

"Çünkü o sıradan bir kız değil."  dedi rüzgar.
Ortam kısa bir süre sessizlipe büründü.