BEN HEP SENINLEYIM

9. BÖLÜM

Merdivenden gelen takirtiyla oturdugum tekli koltukta dogruldum ve kafami cevirdim. Kuzey dusunceli bir sekilde yanima geldi. "Ben sey soracaktim. Bu biraz tuhaf ama ben senin adini bilmiyorum?" Dedi.

Gulumsedim ve ona baktim. "Kimse bilmiyor, ve sende bilmeyeceksin." Dedim. Ve ekledim."O yuzden bos ver!" .

"O zaman sana nasil hitap edecegim?" Dedi ensesini kasirken. Omuzlarimi silktim ve "Nasil istersen !" Dedim. Ayaga kalkip "Peki, ben kahvaltilik bir seyler hazirlayayim." Dedi ve mutfaga dogru ilerledi.

()*()*()*()*()*()*()*()

Kuzey'in hazirladigi kahvaltiyi yedikten sonra  toplamasina yardim ettim. Tabi ilk defa masa toplamanin verdigi acemilikle bir kac tabak kirdim. "Ozur dilerim!" Diyerek kirdigim tabaklara baktim. Egilerek toplamaya basladim. Kuzey gulumseyerek "Elleme bir yerini keseceksin!" Diyerek dokunmama izin vermedi ve ekledi "sen iceri gec otur, hadi."dedi. Bende dedigini yaptim. Daha fazla tabak kirmak istemiyordum. Tekli koltuga oturup dizlerimi kafama yasladim. Ve kapsonumu orttum.

Kapi calinca, kafami kaldirip Kuzey'e baktim. O mutfakla ugrastigi icin kapiyi acma geregi duydum. Ayaga kalktim yavas yavas kapiya ilerledim. Kapiyi actim ve Mert'le goz goze geldim. Ne isi vardi acaba burda. ?

"Naber?" Diyerek iceri girdi. Beni gordugune sasirmamisti. Ama neden? Haberi mi vardi? Kendime gelip kapiyi kapattim ve arkami dondum.
Mert bana bakinca gozlerimi devirdim. Aklima sarildiginda soyledigi cumle geldi.

Seni seviyorum...

Inanmiyordum! Sevmiyor!. Tekli koltuga gecip dizlerimi kendime cektim. Kuzey mutfaktan cikarak "Hosgeldin abi." Dedi. "Hosbulduk." Diye karsilik verdi Mert'te.

Mert'e baktim. Yeni cikan hafif sakallari ona sertlik kazandiriyordu.  Ona bakmayi kesip gozlerimi kapattim ve tekrar dizime koydum.

'Kes ona bakmayi!'

Seni seviyorr...

Hayir! Sevmiyor.

O zaman neden dusunuyorsun?

!!??

Dusuncelerimden kurtulup derin bir nefes aldim ve kafami geriye attim. Mert karsima gecip egildi.

"Iyimisin ?" Dedi. Gozlerine baktim.

"Evet" dedim. Elini anlima ve sonrada yanagima koydu.

"Atesinde yok? Kotu gorunuyorsun ama!" Dedi. Yuzumdeki elini ittirip;

"Kotu olsamda seni ilgilendirmiyor!" Dedim. Dedigime alinmis olacakki surati asildi. Benden uzak dursa daha iyi olacagim.

Mert kapsonunu kafasina gecirip sacini duzeltti. "Bana da yakisiyor mu?" Dedi sapkasini gostererek.

Neden benimle konusmaya calisiyor?

Seni seviyorum...

"Hayir!!" Dedim icimdeki sese, fakat yalnislikla disimdan soylemistim.

"Yani hayir, yakisiyor." Diyerek toparlamaya calistim. Mert once asilan yuzunu toparlayarak tembelce gulumsedi.

Kuzey oksurerek Mert'e seslendi."Abi biraz gelsene?" Dedi. Mert ayaga kalkarak 'ne oldu?' Anlaminda basini salladi. Sonrada kuzeyin yanina gidip ust kata ciktilar. Artik eve gidip oyun oynamak istiyordum. Burda hem cok  sıkılmistim. En basindan beri buraya gelmem hataydi.

5 dakika sonra asagiya indiler. Kuzey bana donerek "Ben bu gece yokum. Evde tek kalmaman icin Mert seninle duracak." Dedi. Ne dedigini anlamaya calisirken ayaga kalktim.

"O zaman eve gideyim ben." Dedim. Mert'le Kuzey aynanda "Hayir!" Diye seslerini yukseltince gozlerimi kirpistirdim. Ikisinede saskin bir sekilde bakiyordum. Kuzey, daha fazla durmadan kapidan ucarcasina cikti. Mert karsimda bana bakiyordu ve ben ne yapacagimi bilmiyordum.

Seni seviyorum...

Siktir git su beynimden!

Kaslarim istemsizce çatilirken Mert omuzlarimdan tutup "Ne oldu?" Dedi. Ona bakip bakmamak arasinda gidip geliyordum. Bakmamayi secip kapsonumu asagiya cekistirdim. Ve omuzlarimi silktim. Aglamak istiyordum. Neden bilmiyorum ama baska turlu rahatlayamayacaktim. Mert eliyle cenemi tutup gozlerime bakti. Istemsizce gozlerine baktim. Baska yere bakamiyordum.  Ya da bakmak istemiyordum. Bilmiyorum.

"Izin ver?" Diyerek yavasca yuzume yaklasti. Nefesi agzimdan migdeme dogru gidiyor orada sancilarin olusmasina sebep oluyordu. Dudaklari dudaklarimin dibinde durdu. "Izin verdin mi?" Dedi yavasca. Kipirdayamiyor nefes bile alamiyordum. Onu itmek, hayir demek istiyordum. Ama tum hucrelerim deli gibi evet diyordu. Gozlerimi ondan cekip kendimi geriye attim. Utancla kizaran yanaklarimi saklamak istercesine kapsonumu ceneme kadar cekmeye calistim.

Lanet olsun!

Mert'e bakamiyordum. Ayak sesleri benden uzaklasirken derin bir nefes aldim.  Elimi yuzumu yikamak icin ust kata ciktim. Tam kapiyi acarken kolumdan tutup duvara sıkıştırılmamla kucuk bir ciglik attim. Mert beni duvarla kendi arasina sıkıstirmisti. Ellerini yuzumun iki yanina yerlestirip "Neye karar verdim biliyormusun?" Dedi. Ben cevap vermeyince devam etti.

"Senden izin almayacagim!"

Begendiyseniz yorum yapmayi ve oylamayi unutmayin. ♥♡♥ Bu bolum 614 kelimeden olusmustur ^^