BEN HEP SENINLEYIM

5.BÖLÜM

Bitkindim,yorgun belkide zavallı. Basim agrimaya baslamisti. Zilin tiz sesi kulaklarimi doldurdugunda , ayaga kalktim ve siniftan ciktim.  Hizlica bahceye indim. Kosedeki bir agacin altina oturdum. Sirtimi agaca yasladim. Okulun kapisindaki guvenlik,kulubesinde sekerleme yapiyordu. Bir kac ogrenci bunu firsat bilmis ve duvara tirmanip surgulerden atlamaya calisiyordu...

Hayatinizda anlik seyler yasamayin degmez. Kalici seyler yapin. Uzuntunuzde , mutlulugunuzda kalici olmali BENCE! sizi bilemem...

Yerden bir ot kopartip onunla oynamaya basladim.

"Naber?" Diyerek yanima oturan Emir'e yan gozle baktim ve hic bir sey demedim. Belki gider ve beni dusuncelerimle bas basa birakirdi... benim hakkimda ne dusunuyordu acaba?

"Bende iyiyim, tesekur ederim." Dedi ve guldu. Senin gulusunu yerim lan ohm ohm... istemsizce bende guldum. Gitmeyecekti sanirim.

"Ne dusunuyorsun boyle?" Diye sordu. "Hic" dedim koca bir hicligi dusunuyordum. Kendimi!. Onu uzuyormuydum acaba? Ya da bana aciyormuydu? Belkide onun gozunde yardima ihtiyaci olan zavalli bir kizdim?...

"Neden boyle tek takiliyorsun?" Diye sordu. Bir yanim deli gibi ona her seyi anlatmak isterken bir yanimda hic istemiyordu. "Canim istiyor!" Diyerek gecistirdim.  Elini omzuma koydu "Bir sey konusmak istersen  ya da yardima ihtiyacin olursa bana guvenebilirsin." Dedi elindeki kagiti bana uzatirken. Yavasca aldim. Numarasiydi sanirim. Omzumdan asagiya dokulen saclarima bakti. Kapsonumu assagiya cektim. Eli omzumdan koluma kaydi. Guven verircesine sıkti ve ayaga kalkti.
"Gelmek istersen genelde 3.katta ilk koridorun sonundayim." Dedi. Ona baktim. Goz goze geldik. Hafifce gulumsedim. Ama o bunu gorebildimi bilmiyorum. Oda gulumsedi ve gitti. Gormus...

Gulumsemistim. Uzun bir aradan sonra ilk defa isteyerek. Son derse girneyip burada oturacaktim. Kagidi arka cebime koydum. Bu agaci sevmistim keske daha oncede gelseymisim. Zil calinca herkes iceri girmeye basladi. Bir kac sinif haric tabiki sanirim onlarin dersleri bedendi. Kafami agaca yasladim. Agactaki yapraklari inceleyip, gozumu kapattim. Bir kac dakika sonra kafama gelen topla neye ugradigimi sasirdim...

¤¤¤¤¤¤¿

Gozlerimi actigimda revirdeydim. Basimda bir cocuk vardi. Bana bakiyordu. Anlima koyulan islak bezi aldim ve yere attim. Cocuk telaslanarak "Hey! Sakin ol, iyimisin?" Dedi. Ona aldirmadan ayaga kalktim. Saclarimi duzeltip kapsonumu kafama gecirdim. Tam kapidan cikarken cocuk kolumdan tutup yataga geri oturttu.  "Bir yere gitmemelisin!" Cok ciddi gibiydi.

"Gayet iyiyim ve gitmek istiyorum!" Dedim. Tekrar kapiya gelmistim ki kapi acildi. Doktor ayakta oldugumu gorunce sasirdi. "Gecmis olsun , kendini nasil hissediyorsun?" Dedi   "iyiyim!" Dedim ve hizlica odadan ciktim. Her taraf bombostu. Sanirim son ders coktan bitmisti. Cocuk arkamdan seslendi. "Hey! Cantan burada." Arkami dondum. Gercekten de cantam ondaydi.  Ona dogru yurudum. Cantami havaya kaldirdi. Benimle oyun mu oynuyordu?

"Once tanisalim." Dedi. Cantama uzandim.  Ama boyum yetmiyordu. Cok uzundu. Elini uzatti "Ben kuzey." Basimi yana yatirdim. "Tamam, cantam sende kalabilir." Dedim ve arkami donup ilerlemeye basladim. Sanirim bu basketbol takiminin kaptaniydi. Ismini daha once de duymustum. Kosarak onumde durdu. Cantami uzatti ve "Top icin uzgunum." Dedi. Cantami alip tek omzuma taktim. Merdivenlere vardigimda hala yanimdaydi. "Seni eve birakmami ister misin?" Diye sordugunda durdum ve ona dondum. Beni diger kizlarami benzetiyordu?

"Beni rahat birak, bu yeterli." Dedim. Gozlerime baktiginda kafami cektim. Gozlerime bakilmasi rahatsiz ediyordu. Ellini ceneme koyup gozlerime egildi. Kafami tekrar cektim. Hizlica merdivenlerden asagiya indim. Bahcenin kapisina geldigimde durdum ve nereye gidecegimi dusundum. Sahile inebilirdim. Yavas yavas yurumeye basladim. O sirada da kulakligimi telfonuma takiyordum. Sahile vardigimda gunes batiyordu ve manzara mukemmeldi. Sahilin kiyisina gidip suyun gelemeyecegi bir yere oturdum.

Kulagima gelen muzigin sesini biraz daha actim. Derin bir nefes alip kendimi geriye attim. Kulakligi cikarip sahili dinlemeye calistim.Gokyuzunde bir kac tane yildiz gorunuyordu. Arkamdan bir ses "Cok uzaktalar, ama cok yakin gibiler degilmi? " diye sordu. Hizla arkami dondum. Mert?  "Burada ne yapiyorsun?" Dedi. Ne yapiyor gibi gorunuyordum acaba ? Neyse... bir sey demedim. Yanima oturdu. Bacagi bacagima deyiyordu. Fazla yakindi. Titreyen telefonuma baktim -1 Okunmamis mesaj- ekran kilidimi actim ve mesaja baktim. Annem babamin benimle isi oldugunu ve eve cabuk gelmem gerektigini soyluyordu.  Ayaga kalktim ve ustumu silkeledim. Mert'te benimle ayaga kalkti. Yurumeye basladim. Yanimda hatta kollarimizin surtustugu bir mesafedeydi.

Kolumdan tutup cekilmemle kendime geldim. Kornaya tum gucuyle basan araba hizla yanimdan gecti. "Önune bak!" Diyen Mert'e baktim. "Saol!" Dedim. Hala bilegimi tutuyordu.  Kendine cekti ve belimden tuttu. Itmeyi denedim. Vucudu o kadar sertti ki gram kipirdamiyordu. Gulumsedi ve "Bir opucukle tessekur edebilirsin." Dedi. Hayir dercesine basimi salladim.  Yuzume  yaklasti, yine yapiyordu. Nefesinin sicakligi agzima deyiyordu. Yine terliyordum. Kapsonumu iyice indirdim ve gozlerimi kapattim. Nefesi git gide daha da yogunlasiyordu. Nefes alis veirisim hizlaniyordu. Gulerek geri cekildiginde derin bir nefes aldim. "Sen istemeden bunu yapmam!" Dedi gulumserken. Gozlerimi devirdim. Evin onune geldigimde ilerideki kosede beni izleyen Mert'e baktim. Kollarini baglamis ve duvara yaslanmisti. Kapsonunu kafasina gecirmisti. Gulumsedi ve kapiyi isaret etti.  Kapiyi acip iceriye adimimi attim. Iceride beni buyuk bir supriz bekliyordu..!

Karsimda duran babama baktim "Yine ne yaptim?" Derken yerdeki hali desenini inceliyordum...

Bu bölüm 772 kelimeden olusmustur... yorum yapmayi ve begendiyseniz oy vermeyi unutmayin. ♥