Hoe moet het nu verder?

Hoofdstuk 5: Opnieuw zwanger

Eva:

Wolfs begon me te kussen. Hij legde me op bed en kruipt op mij. We bedrijven de liefde heel passioneel en vurig. Ik heb er nog nooit zo van iemand genoten. Wolfs doet zoveel met mij. Hij maakt mij een heel ander mens. Door hem ben ik minder hard voor anderen en mezelf en durf ik van mensen te houden. Ik hou zoveel van Wolfs maar ik kan de woorden ik hou van jou nog niet echt zeggen maar weet zeker dat ik die woorden ooit zal kunnen zeggen.

Twee weken later ben ik weer zwanger. Ik ben enorm blij. ’s Avonds in Deponti. “Wolfs, ik wil een jaar baanonderbreking nemen.” “Een jaar?” “Ja. Wolfs ik wil niet het risico nemen om het kind weer te verliezen.” “Ja ok snap ik wel maar je kan toch minder gevaarlijke zaken aannemen of je doet administratief werk.” “Wolfs bij elke zaak is er een gevaar en zie je mij al achter een bureau zitten.” “Ik snap het wel maar ga je wel erg missen aan mijn zij.” “Het is maar 1 jaartje en daarna sta ik weer aan je zijde. Ik ga in Deponti wat werken dan werk ik in iedere geval thuis.” “Ok mijn allerliefste.”

“Ga je straks mee naar de eerste echo van ons kindje.” “Ja heel graag.” Een uur later zijn we bij de gynocoloog. “Kijk hij steekt zijn duimpje in het mondje ah wat schattig. Kijk dan.” “Weet je dan al wat het is?” Vroeg Wolfs maar deze keer antwoordde ik want ik wist het antwoord. “Nee Wolfs dat zie je pas na de 20ste week.” “Oh wat is hij/zij een mooi kindje. Dat is ons kindje Eef.” Wolfs straalde helemaal. Ik pak zijn hand. Ik zag een traan vanuit zijn ooghoeken ontsnappen en het deed me goed dat hij zo blij was met ons kindje maar ik nam wat afstand van hem. Ik was bang hem kwijt te geraken als ik te verliefd met hem om zou gaan. Twee maanden later kwam Wolfs boos naar mijn kamer. “Ik ben het beu Eva van Dongen!” Ik schrok als Wolfs me met mijn achternaam aansprak dan was hij enorm kwaad. “Wat is er?” “Durf je dat nog te vragen! Verdomme Eef! Je wou een kind en ik heb het je gegeven! en dan doe je zo!” “Wat bedoel je?” “Je weet maar al te goed wat er is! Ik ben het beu! Je kan je plan trekken!” Nu was het moment aangebroken dat ik besefte dat mijn aanpak verkeerd was ik zou Wolfs alsnog kwijt geraken en voor ik het goed en wel besefte was ik aan het huilen.

“Eva, volgens mij besef je niet hoe hard je mij kwetst!” “Het spijt me Wolfs. Ik wil je niet kwetsen.” “Waarom doe je het dan?!” “Omdat ik bang ben.” “Eva huilde nog steeds. “Waarvoor ben je dan bang?” Wolfs was rustiger geworden. Als er 1 ding was waar hij niet tegen kon dan was het als Eva huilde. “Om je kwijt te geraken.” “Maar als je zo doet dan zorg je er juist voor om mij kwijt te geraken.” “Ik dacht als ik te verliefd met je om zou gaan dat je me beu zou geraken en mij toch zou verlaten.” “Mijn allerliefste, ik zou jou nooit beu zijn. Ik hou zielsveel van je. Ik heb nog nooit zoveel van een vrouw gehouden als van jou. Je zal me nooit kwijt geraken. Dat beloof ik maar Eef doe alsjeblieft niet zo afstandelijk.” “Beloof ik.” Huilend pakt ik Wolfs stevig vast.

“Sssstttt, het is goed Eef. Echt.” “Na een uurtje stopt ze met huilen. Ze kust hem heel vurig. Wolfs geniet ervan. “Aawh.” Ze pakt meteen zijn hand en legt het op haar buik. “Voel je het? Ons kindje beweegt.” “Ja, dat is zo’n geweldig gevoel.” Zowel Eva als Wolfs stralen van geluk. “Ben je nog kwaad op mij?” zegt ze paniekerig. “Nee Eef, ik ben niet meer kwaad.” “Ga je mee douchen?” “Ja, heerlijk.” We gaan samen douchen. Na het douchen bedrijven ze samen de liefde. De vonken vliegen eraf. Het was dan ook 2 maanden geleden. We genoten beide Marion, Romeo en Ellis weten dat ik zwanger ben van Wolfs. Ze zijn alle drie heel blij voor ons en na mijn jaaronderbreking mag ik gewoon weer werken. Ellis laat Wolfs zelfs 3 dagen naar huis gaan omdat hij dan ook bij mij kan zijn. We moeten alleen Fleur het nog vertellen. Ze komt morgen terug uit Barcelona. We gaan haar afhalen bij de luchthaven en dan gaan we samen iets gaan eten en dan vertellen we het haar.