Anonim: Özür dilerim Mila.
Anonim: Hey nereye gidiyorsun?
Anonim: Sakın banyoya gitmeye kalkma Mila.
Anonim: İçeri giriyorum.
Anonim: İçeri girip seni korkutmakta istemiyorum.
Anonim: Ah tanrım, demek peçete almaya gittin!
Anonim: Beni çok korkuttun.
Mila: Beni rahat bırakacak mısın artık?
Mila: Her kimsen, ve beni azıcık düşünüyorsan, beni rahat bırak.
Anonim: Sadece bugünlük.
Anonim: Sadece bir günlüğüne gidiyorum.
Anonim: Zaten o aptal suratını görmekten sıkılmıştım Mila.
Anonim: Görüşürüz.
Mila telefonu kapatıp sarsılarak ağlamaya başladı. Habire izleniyor olmak sıkmaya başlamıştı. Gözlerini silip kendini yatağa bıraktı. Gözlerini kapatıp ellerini karnında birleştirdi. Şimdide habire yazan birinin yokluğunu hissetmeye başlamıştı. Hayatında biri olması güzeldi aslında. Bu kişinin kim olduğu bilinmesede.
Mila: Gittin mi?
Anonim: Sana ne?
Mila: Benden bu kadar mı nefret ediyorsun?
Anonim: Lanet olsun Mila, gitmemi isteyen sendin!
Mila: Ah, çıldırmak üzereyim!
Mila: Tamam, git. Hatta yarında gelme. Ondan sonra ki günde.
Anonim: Özlemez misin?
Anonim: Ben özlerim.
♣️
Yine kısa ama güzel. Bu anonim biraz dengesiz mi ne? Ama olsun, o benim anonimim. Yorum istiyorum. Yorum yorum yorum! Neyse sizi seviyorum, yanaklarınızdan öpüyorum. Birde bana kitap önerin mesaj olarak atın.
Görüşürüzz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mad - Texting
Short StoryMila: Sen delisin. Anonim: Beni sen delirttin Mila. 18.03.18