Mad - Texting

özel bölüm | 1

Mila'nın tiyatro günüydü bugün ve ben onu korumak için yine orada olacaktım. Kendini koruyamıyordu, her söylenilene sessiz kalıyordu. Ve ben ona deli oluyordum. Beni asla görmüyordu. Birazdan gösterisi başlayacaktı ve içimden bir ses onu kontrol etmem gerektiğini söyledi. Kalkıp kulise ilerledim ve hazırlanmış olan Mila'ya göz attım. Her zaman ki gibi yine çok güzeldi. Koltuğuma geri dönüp başlamasını bekledim. Işıklar kapanınca ellerimi önümde birleştirdim ve sahneye çıkan Mila'ya hayranlıkla baktım. Upuzun kırmızı elbisesi yürümesini zorlaştırır gibiydi. Ayağında ki topuklu ayakkabılarda yürümesini zorlaştırıyordu. O topuklu ayakkabı giymezdi ki! Ben bunları düşünürken elbisesi ayakkabısının altında kaldı ve bir anda yere yapıştı. Bir grup kişi kahkahalarla gülerken hemen ayağa kalktım ve sahneye çıktım. Mila yerde ağlarken onu kucağıma aldım.

"Gülenlerle sonra görüşeceğim gençler." diye bağırdım. Sesler anında kesildiğinde sahne arkasına yürüdüm. Mila'yı bir sandalyeye oturtup saçlarını yüzünden çektim. "Yine her şeyi berbat ettim." Söylediği şeyle kafasını göğsüme yasladım. "Hiç bir şeyi mahvetmedin Mila sakin ol." bir süre göğsümde durduktan sonra kafasını kaldırdı. "Teşekkür ederim." diye mırıldanan Mila'ya gülümsedim. "Ben Cenkay." dedim ve yine gülümsedim. "Bende Mila dediğinde kafamı salladım. "Biliyorum." Dediğimle birlikte kaşlarını çatsada bir şey demedi. Önünden çekildim ve ayağa kalkması için yol verdim. "O zaman görüşürüz." Kafamı sallayıp salondan çıktım. Onu bu kadar yakınımda hissetmek nefesimin kesilmesine neden olmuştu. Onu her şeyden çok seviyordum.