Yavuz & Bahar - 1 Yıl Sonrasının Hikayesi
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Bize bir şans veremez misin?"
&
"Şartlar başka olsaydı inan bana tek amacım kalbine girmek olurdu"
Kadın tüm cesaretini toplamıştı o gün. Küçük de olsa bir...
Doktorumuzun kim olduğunu bu bolüm öğreniyoruz. Dikkat edin her an bir fotoğrafla karşınıza çıkabilir 😄
Fakat altını çizerek söylüyorum. Hikayede rolu ne olursa olsun seçtiğim oyuncu gerçek hayatta beğenerek takip ettiğim bir insan. Yakışıklılık bakımından BENCE Tolgayla yarışabilecek ender insanlardan olduğu için onu seçtim. YANİ KENDİSİNİ ÇOK SEVERİM. Hikayede ara ara kötü gösterilebilir hatta yer yer sövebiliriz ama amacım bu kişiye veya kendi dizisindeki karaktere laf atmak değildir kesinlikle. AKSİNE BİLEREK SEÇTİM. KENDİSİNİ DE OYUNCULUĞUNU DA ŞİMDİ ROL ALDIĞI DİZİDEKİ KARAKTERİNİ DE Kİ ÖZELLİKLE O KARAKTERİNİ ÇOOOOK SEVİYORUM ❤❤❤
Kim olduğunu görünce neden böyle açıklama yaptığımı anlayacaksınız 🙈😄
OKUYAN HERKESTEN OY VE BOL BOL YORUM BEKLİYORUMMM 😍😍
AYRICA TATLI AİLEMİZE YENİ KATILAN VE ÖZELLİKLE TWİTTERDAN GELEN ARKADAŞLARA HOŞGELDİNİZ DEMEK İSTİYORUM 😊😍
ESKİ YENİ BÜTÜN OKUYUCULARIM SEVİLİYORSUNUZ ❤💙💚💛💜
Hadi o zaman daha fazla oyalanmadan bölüme geçelim 👇
Uzun ve sürprizli bir bölüm yorum yapmayı unutmayın!! 😍
~ ERTESİ GÜN ~
BAHAR
Bu sabah resmi olarak hastanede çalışmaya başlamıştım. Hem burayı hem de doktorluğu çok özlediğimi fark ettim. Mesaimin bitmesine çok az kalmıştı fakat hiç yorgun hissetmiyordum. Mesleğini severek yapmak böyle bir şeydi.
Feyzullah uyanalı birkaç saat olmuştu ve onu normal bir odaya almıştık. Ameliyat çok iyi geçmişti, raporlarda bir sorun gözükmüyordu. Odaya doğru yöneldim. Hastaneden çıkmadan bir kez daha görmek, iyi olduğundan emin olmak istemiştim.
Tim üyeleri, Nazlı ve Su yanındaydı. Eylem bir işi olduğunu söyleyip gitmişti. Birazdan hastaneden çıkacağımı haber vermek için mesaj attım. Evde buluşmak için sözleştik. Yavuz ise Erdem Abinin emriyle yalvara yakara ikna ettiği Feyzullah'ın anne ve babasını Korkmazlara bırakmaya gitmişti. İnsanlar çok yorulmuştu. Biraz uyumak iyi gelirdi. Hem Feyzullah da iyiydi, çok şükür. Biz yanındaydık.
Tam kapının önüne gelmişken birinin adımı söylemesiyle durup o tarafa döndüm.
"Yavuz.. Ne zaman Esma Ablaları bıraktın da döndün?"
"Daha şimdi geldim. Çaylak'a mı bakacaktın?"
"Evet evet. Gelen seslere bak içerden.. Gel girelim bakalım ne kaynatıyorlar"
İçerden gelen gülme sesleriyle birlikte gülümseyerek kapıyı açtım ve arkamda Yavuzla içeri girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
