30. Bölüm ~ Dünyanın En Büyük Suçu

2.6K 190 148
                                    

22.06.2018 / 01.40

Yarın yani artık saat 12 yi geçtiği için bu sabah saat 9.30 da çok önemli bir sınavım var.  Ama sizin için geldim 😍😍
Bir "başarılar"ınızı alırım 🙏

✏ Bölümün ithafları;
BegmYldz7
esmaww
aybuketolga
begum807

✏✏✏ Ve de
"twitterdan canım ciğerim yavbahkolik'e ithafen"
(bu yazıyı kendisi yazdı jhjjhjkk ama tabiki de o benim canım iyi ki tanımışım 💜💜)

✏ İthaf isteyen buraya bırakabilir.

🌿 Bu sefer fotoğrafları oyuncuların gerçek fotoğraflarından seçmek istedim 😍 Umarım hikayenin ruhunu değiştirmez bu yani yine de koyduğum yerlerdeki ruh hallerine göre seçtim tabi fotografları 😍😄 Şaka maka baya uğraştırdı bir daha yapmam gerçek fotoğraflarla... 😂😂😂

~ 3155 KELİME ~

Bölümle ilgili;
Bölümün başlarında biraz güleceğiz. Bizimkiler Bahar ve Yavuzla fena uğraşacak gibi 😏 Gerçi Yavuz takmıyor hoşuna gidiyor ama bakalım Bahar yerin ne kadar dibine girebilecek 😂😂😂
Gülücez dedim de çok enteresan işler olacak valla bana bir gaz geldi bir fikir geldi ki anlatamam. Spoiler yok hadi bakalım bölüme geçelim 😏

OY VERMEYİ
VE DE
YORUM YAPMAYI
EKSİK ETMEYİNİZ 🙏💛💛

Hepinize kalpler öpücükler 💋❤

İyi Okumalar 😊


BAHAR

Evden nasıl bir utançla çıktığımı bilmiyordum. Resmen Yavuzla ilk gecemizin sabahında Eylem'e yakalanmıştık. Sağolsun kendisi de hiçbir lafı esirgememiş her cümlesindeki imalarla beni utandırırken kendi baya eğlenmişti. Yavuz da benim aksime çok eğleniyordu. Hele benim utanmamla dalga geçe geçe hastaneye bırakmıştı beni. Hastaneye geleli saatler olsa da hâlâ yerin dibindeydim çünkü önüne gelen herkes fularımı soruyordu. Başka bir gün olsa beraber erkekleri çekiştirdiğim hemşire arkadaşlarım bile arkamdan kıs kıs gülüyordu duyabiliyordum.

"Ah Eylem ah.. Zamanı gelsin ben sana ödetmez miyim?!"

"Bir şey mi dedin?"

Bir hastamın odasından çıkarken kendi kendime söyleniyordum. Farkında olmadan dışımdan söylemiştim. Yağız da tesadüfen koridordan geçerken ona seslendim sanmıştı sanırım.

"Sana dememiştim Yağız, öyle sesli düşünüyordum"

"A peki.. Ben de seslendin sandım. Sana bir şey danışacaktım aslında iyi oldu karşılaşmamız. Müsaitsen kantine geçelim mi?"

"Aslında Feyzullah'ı taburcu etme saatimiz geldi. Sen de gel yolda anlatırsın, olur mu?"

"Olur, olur.. Bu arada hayırdır?" Merdivenlerden bir aşağı kata inerken anlamayan gözlerle Yağız'a baktım. "Fuları diyorum, bu sıcakta?.."

"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İYİ Kİ VARSINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin