İYİ Kİ VARSIN

25. Bölüm ~ Burası Benim Evim

20.05.2018 / 04.10

Bu bölüm çok sevgili ada_yalikaya , beyzanuryagcioglu , esmaww ve Nlyzrn 'e ithaf edilmiştir. İyi Ki Varsınız 😍

Öncelik daha önce hiç ithaf almayanlar olacak şekilde; ithaf isteyen buraya bırakabilir ✏😘

Bu arada bildirim gitme sıkıntısıyla ilgili geçen bölüm sonunda yardımcı olacak adımlar yazmıştım. Deneyen oldu mu? Düzelip düzelmediğini bana da haber verirseniz çok mutlu olurum 😊

👉Bu bölüm zaten tanıdığımız ama fiziksel olarak daha önce hikayede olmayan bir karakter geliyor 💃
Hadi bölüme geçmeden önce tahminleri alalım. Merakla bekliyorum acaba tutturabilecekmisiniz 🙏 Yalnız aramızdaki zeki arkadaşları baştan uyarayım bölümü okuyup sonra gelip yazmak yok, bu mübarek günlerde hileye girer valla çarpılırsınız 😜😂😂

🍃 DUYDUK DUYMADIK DEMEYİN
23 BİN OKUNMAYI GEÇMİŞİZ 🍃
VUHUUUU 💃💃💃
Bazı batıl inançlara rağmen 23 sayısını çoooooooooook severim o yüzden yazmak istedim. Umarım bu bölüm uğurlu gelir 🎉🎊🎉 Keşke 25 Bin olsaydı da bölüm sayısıyla tutsaydı da kısmet değilmiş başka zamana başka bölüme artık 😄😄😄

UNUTMADAN 👇
3397 KELİME 🎉🎊🎉

Farkındasınız değil mi; son günlerde uzun uzun bölümler geliyor ve böyle de devam edecek gibi görünüyor 🙏
Bence bu durumdan mutlusunuzdur 😊
Umuyorum ki bu bölümü de beğenirsiniz ✌
Beni haberdar etmeyi unutmayın 🙈
Hazır hatırlamışken olmazsa olmazımı bırakıyorum 👇👇👇😂😂😂

OY ve YORUM bekliyorum 😍
Özellikle satır aralarına merakla bekliyorum 😍😍😍

Baştan uyarmak istiyorum ki özellikle bölümün başlarında birazcık duygulanabiliriz, ağlamak serbest 😭😭

İyi Okumalar 😊

YAVUZ

"Komutanım neden durdunuz? Yengem.."

"Aşık devam et"

"Komutanım.. Ben çok üzgünüm ama-"

"Aşık devam et dedim! Bu bir emirdir! Kaybetmicem Bahar'ı da kaybetmicem..."

Aşık ümitsiz bir şekilde kalp masajına devam etti. Ben de nefesi olmaya... Birkaç seferden sonra Aşık durdu tekrar.

"Komutanım ben.. üzgünüm.."

Ağlamaklı gözlerle Aşık'a baktım. Bitmiş miydi her şey? Bahar beni terk mi etmişti? Yüzünü avuçlarımın içine aldım. Yanaklarımda hissettiğim ıslaklığa aldırmadım. Utanmıyordum. Kardeşlerimin önünde ağlamaktan utanmıyordum. Hiçbir şeyin önemi kalmamıştı ki artık... Bahar yoksa ben de yoktum. Nasıl yaşayacaktım? Nasıl nefes alacaktım? Boğazımda bir el vardı ve gitgide daha şiddetli sıkıyordu sanki. Nefesim kesiliyordu. Ölüyordum. Bedenim değil belki ama ruhum ölüyordu, hissediyordum.

"Bahar nolur uyan nolur.. Bırakma beni Bahar.. Nolur bırakma. Yaşayamam ben sensiz nolur bırakma beni. Seni çok seviyorum. Bahar birtanem seni çok seviyorum aç gözlerini. Hadi dön bana nolur dön bana. Bak bundan sonra her şey senin istediğin gibi olacak. Sen ne dersen o olacak. Nolur aç gözlerini. Nefes al nolur.. Hiç mi sevmedin beni? Benim için ha.. Benim için.. Hadi Bahar.. Nolur Bahar.. Nolur"