ჩემი დესპოტი საქმრო 🎩კიმ თეჰიონი🎩

~ბედნიერი~

მარიას pov:
თვალები, რომ გავახილე გარშემო თეთრი კედლები დავინახე ,რის შედეგათაც მივხვდი, რომ საავადმყოფოში ვიყავი. ცოტახანში თეჰიონი  დავინახე სავარძელში იჯდა და ეძინა .."თე..თე"დავიძახე სუსტი ხმით ,მან კი იმ წამსვე თავი წამოყო და ჩემსკენ გამოიქცა ,შემდეგ კი მთელი ძალით გულში ჩამიკრა
"როგორ მომენატრე! მეგონა დაგკარგავდი"თქვა და უფრო ძლიერ მომხვია ხელები
"მეც ძალიან მომენატრე " ბედნიერი ვიყავი ამ წამს ,მაგრამ უცბად თავში რაღაცამ დამკრა და ჩახუტება შევწყვიტე და თეჰიონს თვალებში ჩავხედე "თეჰიონ ბავშვი როგორ არის?გთხოვ მითხარი, რომ კარგად..."ვთქვი და თვალები ცრემლით ამევსო "ნუ გეშინია ,კარგად არის" გამიღიმა თეჰიონმა,
ამაზე მე სიხარულით  ისევ ჩავეხუტე ..

დაახლოებით 3 დღეში საავადმყოფოდან გამწერეს ,მხარი მაინც შეხვეული მქონდა ,მაგრამ კარგად ვიყავი..ბიჭები ყველგან თან დამყვებოდნენ და პატარა რაღაცასაც არ მაკეთებინებდნენ ჩემით ..

უკვე აღარაფრის მეშინოდა,სარაც დაიჭირეს და ლეოც ციხეში იყო ,
ჩემი სახლი და ქონება კი რომელიც ისედაც ჩემი იყო მე დამრჩა..
ჩემს სახლში ბიჭებს ვაიძულე ეცხოვრათ დიდი წინააღმდეგობის
მიუხედავად მაინც დავითანხმე,
ახლა კი ფაქტიურად სულ ერთად ვართ,მეგიც აქ აპირებს ბინის ყიდვას, რომ ახლოს იყოს ჩვენთან!
ის კი არ იცის რომ თეჰიონმა უკვე უყიდა ჩუმად,რომ გაიგებს ვიცი გაცეცხლდება, მაგრამ მინდა ჩემი მეგობრები რამით ვასიამოვნო,ეს ჩვენი საჩუქარი იქნება მისთვის,
მათ ხომ ჩემთვის ამდენი გააკეთეს.

ყველანი სახლში ვიყავით და უკვე 1 კვირის უკან მომხდარი შემთხვევა აღარც გვახსოვდა,მე გათიშულს მეძინა,ამ ბოლო დროს დიდხანს მძინავს ...უცბად გარედან პიპინის ხმამ შემაღვიძა "კარგით რა" ვთქვი და საბანში ჩავყავი თავი ,მაგრამ შემდეგ გარედან თეჰიონის ხმა მომესმა
"მარიაა!!გარეთ გამოიხედე" მეც ძლივს წამოვდექი და გარეთ გავიხედე ..და დავინახე ძალიან მაგარი თეთრი მანქანა ,
ძალიან გამიკვირდა და თეჰიონისკენ გავიქეცი ეზოში "თეჰიონ ეს რა რის?"
ვიკითხე ღიმილით
"ეს შენი მანქანაა საყვარელო"
მიპასუხა ღიმილით მან
"კი მაგრამ რისთვის" სიხარულს ვეღარ ვმალავდი
"ხომ გითხარი დაბადების დღეზე კარგი საჩუქარი მაქვსთქო შენთვის" მიპასუხა მან და ჩამეხუტა
"მადლობა თე,დიდი მადლობაა!! "