ჩემი დესპოტი საქმრო 🎩კიმ თეჰიონი🎩

~კამათი~

თეჰიონის პოვ:
დილით ფანჯრიდან
შემოსულმა სინათლემ გამაღვიძა, თავი ძალიან მტკიოდა!
სააბოლოოდ ძვლივს თვალი გავახილე და რას ვხედავ!?
ჩემს საწოლზე სამი ნახევრად შიშველი გოგონა წევს!

"რა მოხვდა აქ?" ვკითხე ჩემს თავს და
ერთ-ერთი მათქანი შევატოკე ხელით და კითხვა გავიმეორე...
"რა მოხდა გუშინ ?"
"რა უნდა მომხვდარიყო? ზილინა ვითამაშეთ ,დავიღალეთ და წამოვწექით" მითხრა გოგომ ღიმილით, მე  კი გაკვირვებულმა შევხედე.
"რაა?"
"ვაიმე,რა უნდა მომხვდარიყო ?
ტვინი გაანძრიე!"

"ხო? შენ კიდე ტრაკი გაანძრიე და ახლავე დაახვიე ჩემი ოთახიდან, სამივემ ! "
უცბად ჩემს ყვირილზე სამივე წამოხტა და კარისკენ სწრაფი ნაბიჯებით გაეშურნენ!
ჯანდაბა,ყოველთვის ასე ხდება ,დალევისას სისულელეებს ჩავდივარ!
უცბად კი გამახსენდა ყველაფერი ,მარიაც...ამ ფიქრებში უცბად გოგონები დავინახე, როგორ გადიოდნენ კარებიდან და შუგა კარებში მდგომი...
"შარში ხარ ძმაო"-სახით მიცქერდა.

"რა იყო ნაბახუსევზე ხარ?" იკითხა შუგამ და წყლის ბოთლი გადმომიგდო ,ისე რომ ლამის თავში მომხვდა.
"ჰეე ,ფრთხილად"
ამ დროს ნამჯუნმა შემოყო თავი...
"აღარ აწევ ტრაკს პრინცესაა?
სკოლაში დაგვაგვიანდება პირველ დღეს!" იყვირაა კარიდან ნამჯუნმა და უნიფორმა გადმომიგდო!
"რეებს აკეთებთ!!
რა ყველაფერს თავში მესვრით?!
ხელში მოცემა არ შეგიძლიათ თუ ვიკბინები?!"
ვიკითხე  გაღიზიანებულმა და ზანტად ავდექი.
გარშემო არეულობა იყო,მაგრამ ახლა რაც ყველაზე მეტად იქცევდა ჩემს ყურადღებას,ოთახში დატრიალებული საჭმლის სურნელი იყო.
"ჯინი საქმეს შეუდგა უკვე?" ჩაცინებით ჩავილაპარაკე,რაზეც ჯინის ხმაც მომესმა სამზარეულოდან.
"ბიჭებო საჭმელი მზადაა, მოდით! "
მაინც როგორი ბედნიერი ვარ,რომ ჩემი მეგობრები აქ მყავს ,გავიფიქრე და გავიღიმე.

მარიას პოვ :
აი გათენდა და ჩემი დილა როგორც ყოველთვის ბრძანებების მიღებით დაიწყო!
"ჰეი თავკომბალავ,ფული მინდა!
მომეცი ,ვიცი რომ გაქვს." მომესმა ჩემი გერი ძმის ლეოს ხმა!
"ჰეი,არ გესმის ? გელოდები ,დროზე სანამ კარი შემოვამტვრიე!"
შემოამტვრიე იქნებ რამე მოიტეხო ,გავიფიქრე მე.
"ხო, გავიგე !
ნუ იმეორებ ერთი და იგივეს !
მაცადე ჩავიცმევ და მოგცემ ,ქვევით დამელოდე!"
მთელ ფულს ესენი ასხედან ,მამაჩემის ფულს თან და კიდე მე მთხოვს ეს ფულს...
ნელა ავდექი და აბაზანაში შევედი ,სარკეში რომ ჩავიხედე თმის აწევის დროს რამდენიმე სილურჯე შევნიშნე ყელზე ,დავაკვირდი და მივხვდი რაც იყო და ვისგანაც!
"კიმ თეჰიონ ამას განანებ !
ეს რა გამიკეთე,ან რატომ გააკეთე საერთოდ?!"
თმა გავიშალე და ვცადე თმა თუ დამალავდა სილუჯებს ,მაგრამ არა!
იმხელებია თითქოს ვამპირმა მიკბინა!
"შე არაკაცო!
ახლა რა ვქნა ?
ეს რომ სარამ ნახოს ან სკოლაში ვინმემ ,რომ დაინახოს?!
ყველა ამაზე ილაპარაკებს და თეჰიონის ძუკნად გამომაცხადებენ!" სხვა გზა არ მქონდა ,თხელი შარფი მოვიხვიე ყელზე და ქვევით ჩავედი.
საჭმელი არ მინდოდა, არ ვიყავი ხასიათზე და არც არავინ მეჭიდავებოდა რა თქმა უნდა ,გინდა თუ არა ჭამეო ,აქ ხომ ყველას ფეხებზე ვკიდივარ...
"ჰააა,აიღე და თავი დამანებე !
არ დაიღალე ჩემი გაძარცვით?"