ฉันนั่งมองหน้าอีตาบ้าจีโฮอย่างเคืองๆ ส่วนหมอนั่นก็ทำท่าไม่ทุกร้อนแถมยังยักคิ้วเจ้าเล่ห์มาให้อีก อย่าหาว่าพวกเราบ้ากันเลยนะ แต่เพราะสั่งอาหารไปแล้วต้องมานั่งรอแล้วมันว่างอ้ะเลยหาเรื่องกันระหว่างรอ คนที่เริ่มน่ะมันเขาไม่ใช่ฉัน!
ช่างเถอะ มาเข้าแผนของเราต่อดีกว่า ในเมื่อแผนแรกมันล้มเหลว เราก็ต้องเอาแผนที่สองมาจัดการ หึๆนายอยู่ไม่เป็นสุขแน่ อีตาบ้าจีโฮ อุวะฮะฮ่าๆๆ
"อ้ะ!"
ฉันเริ่มแผนการใหม่โดยแกล้งทำเป็นเหมือนเพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้ ก่อนจะหันไปทำหน้าเคลือดๆใส่จีโฮ เขาถึงกับขมวดคิ้วด้วยความงง
"เกือบลืมไปเลย แม่บอกให้โทรหาด้วยนี่น่า เห็นว่ามีธุระสำคัญมากจะคุยด้วย งั้นฉันขอตัวไปโทรหาแม่ก่อนนะ"
พูดจบฉันก็ทำท่ารีบร้อนลุกออกจากที่นั่งเดินตรงไปที่หน้าร้านทันทีก่อนจะควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋า แต่ไม่ได้จะโทรหาแม่อย่างที่บอกจีโฮไปหรอกนะแต่จะโทรหาคนที่ฉันจ้างมาเพื่อแผนสองโดยเฉพาะ
ตื๊ดดด ตื๊ดดดด
" (ฮาโหลวววว) "
เสียงสุดแหลมปรี๊ดของกระเทยร่างควายเผือกสองคนที่ฉันว่าจ้างมาพูดขึ้น ฉันมองซ้ายขวาก่อนจะก้มหน้าพูด
"พวกเธออยู่ไหนกันน่ะ ตอนนี้ควรจะมาได้แล้วนะ!"
ฉันพูดเสียงกระซิบเพราะกลัวใครจะมาได้ยินเข้า
" (โห่... เจ้.. พวกเราก็กำลังนั่งรถเมล์สายด่วนไปอยู่นี่ไงคะ)"
กระเทยร่างควายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย ชิ รู้งี้น่าจะจ้างมือปืนมาเก็บหมอนี่ไปเลยก็ดี เพราะน่าจะเร็วกว่ายัยกระเทยควายสองตัวนี่เยอะ สงสัยจะมัวแต่แต่งหน้าแต่งตาเพราะรู้ว่าคนที่ฉันจ้างให้จัดการน่ะหล่อมากกกก เลยลืมไปเลยสินะว่าฉันนัดมากี่โมง-_-+++
"ชิ ชักช้าจริง!"
ฉันยืนกอดอกมองรถเมล์ทุกคันที่วิ่งผ่านไปมาบนถนนอย่างเซ็งๆ เมื่อไหร่จะมาซะทีฟระ เดี๋ยวอีตาบ้านั่นก็เกิดสงสัยขึ้นมาหรอก ถ้าฉันโดนจับได้ว่าคิดวางแผนการชั่วๆให้นัดกินข้าวของเขาล่มละก็.... มีหวังโดนปล่อยคลิปเอื้อฉาวอันนั้นแน่(๑•﹏•)
"มาแล้วคร้าาา เจ้ฮานะ"
ฉันหันควับไปมองต้นตอของเสียงที่เรียกฉันทันที และก็ใช่เลยยยย นึกว่าจะตายซะแล้วเรา
"นานจริง!"
ฉันมองค้อนกระเทยควายสองคนที่ตอนนี้ยืนหอบแฮ่กๆเพราะเกิดจากการรีบวิ่งมาหาฉันอยู่ข้างๆ
"พวกฉันรีบสุดๆแล้วนะเจ้..."
"ย่ะ! ไปได้แล้ว คงจะรู้แล้วใช่ป่ะว่าคนไหน?"
"จำได้สิเจ้.. คนหล่อๆอ้ะจำได้แม่นอยู่แล้วจ้าา"
พวกนางพูดก่อนจะหัวเราะคิกคักแล้วพากันเดินเข้าไปในร้าน แหม... ถ้าจำไม่ผิด ฉันแค่ให้พวกหล่อนดูรูปเขาไม่ถึงสามวิเลยนะ จะจำแม่นขนาดนั้นเชียว?
ว่าแล้วฉันก็เดินมาส่องดูสถานการณ์ข้างในร้านเหมือนพวกโรคจิตที่แอบส่องดูกางเกงในสาวๆ ก่อนจะเห็นอีตาบ้าจีโฮทำหน้าเหว๋อทันทีที่กระเทยสองคนนั้นเดินเข้าไปทัก อุวะฮะฮ่าๆๆๆ สะใจว่ะ ดูหน้าหมอนั่นดิ่ ฮ่าๆๆ น่าจะถ่ายภาพเก็บเอาไว้ล้อเลียนหมอนั่นคืนบ้างนะ555
ว่าแล้วก็ควานหาโทรศัพท์อีกรอบเลยดีกว่า แน่ขณะที่ฉันกำลังหาโทรศัพท์มือถืออยู่นั้นก็มีมือใครไม่รู้มาสกิดยิกๆที่ไหล่ฉัน ฉันปัดมือเขาออกก่อนจะรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดกล้องเตรียมจะถ่าย แต่ก็โดนมือคนเดิมสกิดอีกรอบ แน่รอบนี้เหมือนจะไม่ได้มาแค่มือ เเต่มันมีเสียงคนพูดตามมาด้วย
"ทำบ้าอะไรของเธออยู่ยัยถึก?"
"ก็จะถ่ายรูปอีนาบ้าจีโฮอยู่ไงเล่าไม่เห็นเหรอ?"
ฉันหันมาพูดกับคนที่ถามอย่างเคืองๆก่อนจะหันมาถ่ายรูปต่อ แต่เดี๋ยวนะ? ทำไมหน้าเขาคุ้นๆจัง เหมือนใครซักคนที่ฉันคุ้นเคย เสียงก็คุ้น เรียกยัยถึกอีกต่างหาก ฉันจึงหันขวับไปดูอีกรอบΣ( ° △ °|||)︴
"............!!!"
"ไง จะตอบได้มั้ยว่าจีโฮคือใคร?!"
ขวับ!
หันกลับมาโดยอัตโนมัติ
แง้.... ใช่เลย ตัวจริงเสียงจริงไม่ต้องใช้สแตนอินช่วยอีกต่างหาก ฉันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เหงื่อก็เริ่มไหลออกมารวมกันจนจะกลายเป็นสายน้ำบริสุทธิ์ได้อยู่ล่ะ จากนั้นฉันค่อยๆหันกลับไปหาเจ้าของเสียงอย่างช้าๆ ก่อนจะยิ้มแห้งๆไปให้
"... มาร์ท..?!"
"ใช่ ฉันเอง มีอะไรถึงน้องถ่ายรูปคนที่ชื่อจีโฮด้วย ตอบมา!??!!"
แง้... ช่วยด้วยจ้ะแม่จ๋าา
"ตายแล้วววว ยัยฮานะเอ้ย?!!"
"...อะไรของเธอ....? (*￣(エ)￣)"
YOU ARE READING
รักไม่ได้ตั้งใจ ของยัยมารร้าย กับนายจอมกะล่อน
Romanceเฮ้ออ อยากจะบ้าตาย!-_-+ ทำไมชีวิตของฉันถึงหนีไม่พ้นพวกนายสองคนนี่ซักทีเนี่ย ปวดใจโว้ยยย เวรกรรมอะไรของฉันวะ! ทำไมพระเจ้าไม่เอาพวกเขาไปทิ้งงง-_-+++
