รักไม่ได้ตั้งใจ ของยัยมารร้าย กับนายจอมกะล่อน

ตอนที่ 1 ซวยแล้ว!!

          ตอนนี้ฉันกำลังนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนที่นอน โดยมีนายมาร์ทนั่งทำหน้าโหดเฝ้าอยู่ข้างเตียง แหม่... ถ้าถามว่า ทำไมมาร์ทถึงมานั่งอยู่ตรงนี้ได้ คงเป็นเพราะเรื่องเมื่อวานมั่ง? มาร์ทเลยตามมาเค้นสอบปากคำฉันถึงห้องตั้งแต่เช้า พ่อกับแม่ก็ปล่อยให้ผู้ชายเข้ามาในห้องลูกสาวตัวเองโดยไม่คิดจะห้ามเลยนะ ถ้าฉันถูกปล้ำขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ! คนยิ่งสวยๆอยู่ =//////= (พูดเองเขินเอง)
          " นี่มาร์ท นายจะนั่งจ้องหน้าฉันอีกนานมั้ย มีอะไรทำไมไม่พูดมาล่ะ" รอจนผมหงอกจะขึ้นอยู่แล้ว-_-;++
          "เมื่อวานทำไมถึงทิ้งฉันไว้แล้วกลับมาก่อนโดยที่ไม่บอกฉันซักคำ=_=+++"
          ออร่ามาเต็ม..-_-;
          " เกิดเรื่องนิดหน่อยอ้ะ เลยกลับมาก่อน"
          " ไปหาเรื่องกับชาวบ้านเขาอีกแล้วล่ะสิ"
          รู้ลึกรู้จริง..
          " ป่าวซะหน่อย ไอ้หมอนั่นมันมาหาเรื่องฉันก่อนอ้ะ"
          " โห..คราวนี้เป็นผู้ชายเลยเหรอ? เเล้วเสียงเอะอะที่ดังอยู่หน้าห้องน้ำชายเมื่อวานนั่นก็คือเสียงเธอเองสินะ"
          ใช่ ^^;
          " แต่ฉันก็ไม่ได้เริ่มก่อนละกันน่า.."
          แถไปเรื่อย
          "เฮ้อ... ทำไมแกชอบทำให้ฉันเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยนะ ^^"
          อร้ายยย เขิน! พูดอะไรหัดคิดถึงจิตใจคนฟังบ้างสิ ตัวเองก็ใช่ว่าจะไม่หล่อนะ แค่ยิ้มก็จะละลายแล้ว..-/////-
          "อย่ายิ้ม! "
          "หล่อล่ะสิ!-_-"
          "ก็รู้หนิ -///-"
          "ฮ่าๆๆๆๆ" แล้วมาร์ทก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เส้นตื้นเรอะ! แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังหล่ออ้ะ 🖤
           20:35 น.
          ณ ผับแห่งหนึ่ง
          ~ ก็แค่ความโสดมันกลับมาอีกครั้งไม่มีเขาก็ไม่ตายตัวฉันเชื่อว่าอย่างนั้น~
           รู้สึกเหมือนมีดาวลอยอยู่เต็มหัวเลย*-* โอ้ยยย เมา... ฉันมาเที่ยวผับนี้เป็นประจำแหละ ส่วนใหญ่คนในผับนี้ฉันจะรู้จักหมด แม้แต่เจ้าของร้าน
          เอ้ะ นั่นใครอ้ะ? คุ้นๆนะเนี่ย เหมือนเคยเจอที่ไหน แต่มองไม่ออกอ้ะเพราะตอนนี้เมาจนตาลายเห็นคนเป็นอีกากำลังบินไปหมดและ ยิ่งใกล้ยิ่งคุ้นจริงๆนะเนี่ย ใครหว่าาา ขาวๆ สูงๆ หล่อๆ เท่ๆ น่าหลงไหลแบบนี้ เข้ามาใกล้เรื่อยๆแล้ว
          "-_-++++"
          ใครหว่าาาา ทำหน้าโหดยังหล่ออ -//-
          "=_=+++++++"
          ยิ่งใกล้ยิ่งหล่อ โอ้ยยย ละลาย
          "ไง ยัยถึก!"
          คำนี้คุ้นๆเนอะ ว่ามั้ย? หมอนี่ก็คุ้นๆนะ แต่จำไม่ได้ว่าเคยเจอที่ไหน เอ..
          "เมาแล้วเรอะยัยตัวแสบ! ก่อนหน้านี้เธอทำฉันไว้แสบมากเลยนะ ยัยบ้า! "
          " ทาม อารายยยย ช้านนนม่ายเห็นนจะจำได้เล้ยยย! "
          " เหยียบเท้าฉันไง ยัยผีเร่ร่อน!"
          อืมมม เดี๋ยวๆๆ เป็นไปไม่ได้
          ขวับ!
         หันไปมองใหม่พร้อมขยี้ตาเเรงๆ
          -_-/0_0/-_-/0_0/O∆O; ใช่เลย ตาสว่างแล้วฉัน กรี๊ดดดดด ไอ้หน้าหล่อนั่นหนิ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั่น!!!
          " แฮะๆ หวัดดี ^^;" หายเมาทันที
          "-_-++"
          หน้าตาบอกบุญไม่รับมาก! อร้ายยย ซวยแล้วววว!! ฉันหันหลังพร้อมจะวิ่งหนีให้หมอนี่อย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่ทัน หมอนั่นจับแขนฉันไว้ทันเลยหมดโอกาสหนี ทำไงดี..ToT ฉันป่าวทำนะ แค่เท้ามันไปเองอ้ะ..
          " จะหนีไปไหนยัยถึก! รับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นมาซะดีๆ"
          ไม่รู้โว้ยยย เมาแล้ว อุ้ก! อ้วกกก
          " เฮ้ย! มาอ้วกใส่ฉันทำไมเนี่ยยัยบ้า จะอ้วกทำไมไม่บอกเล่า!!หยี..เหม็นชมัด"
          ไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว! หน้ามืดตาลายไปหมด ทำไมอีตานี่แยกร่างได้ฟระ อุ้ก! โอ้ยยย ขาหมดแรงแล้วอ้ะ ไม่ไหวแล้วววววว*_*;
          "นี่เธอ ไหวมั้ยเนี่ย?"
          เฮือกกก สลบแปป!!
          " เฮ้ยยย!! ยัยถึก ตื่นสิ เฮ่ย! ทำไงวะเนี่ย!"
          ฉันได้ยินเสียงนี่เป็นเสียงสุดท้ายก่อนที่สติของฉันจะดับวูบไป..

          จิ้บ จิ้บ จิ้บ
          ฮ้าววววว หลับสบายจังเลยยย เมื่อคืนฉันคงฝันไปแน่เลยว่าได้เจอกับหมอนั่น ชิ แม้แต่ในฝันก็ยังไม่เว้นอ้ะ ตามมาหาเรื่องถึงที่เลย เอ้ะ? แล้วนี่ห้องใคร เดี๋ยวนะ นี่มันควรจะเป็นห้องฉันสิ อล้วนี่มันห้องใครกัน ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ยยย!!
          "ไง ตื่นแล้วเหรอ หลับเป็นตายเลยนะเธอเนี่ย!" หล่อจัง-//- เดี๋ยวๆๆ นี่ไม่ใช่เวลาจะมาเคลิ้มนะ ทำไมหมอนี่มายืนอยู่นี่ได้อ้ะ แล้วฉัน..
          "กรี๊ดดดดดดดดด"
          "หนวกหูเฟร้ย!จะกรี้ดทำไมเล่ายัยบ๊อง!"
          " นายทำอะไรกับตัวฉันเนี่ย!"
          ชุดที่ฉันใส่ตอนนี้มันไม่ใช่ชุดฉันนี่ เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่กับกางเกงแบ็กเซอร์ตัวเดียว
          อย่าบอกนะว่าหมอนี่มันทำ....
         "ไม่ต้องห่วงน่า ฉันให้แม่บ้านมาเปลี่ยนให้"
          ค่อยยังชั่ว ซะที่ไหนล่ะย่ะ!!
          "-_-+++"
          "ทำไม? คิดว่าฉันจะปล้ำเธอรึไง ถ้าฉันคิดจะปล้ำเธอจริงๆนะ เธอไม่รอดตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว"
          กรี๊ดดดดด ไอ้บ้า!!
          "ฉันจะกลับบ้าน!! "
          "จะรีบไปไหนเล่า เธอยังไม่รับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นเลยนะ"
          " ถ้าเงินล่ะก็ไม่ต้องห่วงหรอกน่า.. เดี๋ยวลงไปกดเงินมาคืนตอนนี้เลยก็ยังได้"
          "ฉันไม่ไก้ต้องการเงิน"
          ไม่เอาเงิน แล้วจะเอา teen เรอะ
          "ถ้าไม่เอาเงินแล้วจะเอาอะไร? บ้าน รถ คนใช้ อะไรฉันก็หามาให้ได้แค่พูดมาคำเดียว!"
          หมอนั่นยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินเข้ามานั่งลงช้าๆที่ข้างเตียงที่ฉันนั่งอยู่ ฉันกำผ้าห่มไว้แน่น พรางถอยหลังกรูดจนติดกับหัวเตียง อย่านะโว้ยยย! อย่าทำแบบที่ฉันคิดนะ เดี๋ยวฉันจะยอม-///- ยิ่งหล่อๆอยู่(กลายเป็นฉันเองซะงั้นที่หื่น) หมอนั่นเขยิบหน้าเข้ามาใกล้ฉันจนได้ยินเสียงหายใจของกันและกัน ( เเอบเขินเบาๆ)แล้วพูดว่า..
          " ฉันอยากได้ตัวเธอมากกว่า ^^"
          เอาจริงดิ ฉันมองหมอนั่นอย่างตื่นตะหนก แต่หมอนี่กับยิ้มกรุ่มกริ่มจนน่าขนลุก -///-
          กรี๊ดดดดดดดดด ใครก็ได้ช่วยมาพาฉันออกไปจากที่นี่ที
ก่อนที่ฉันจะกลายเป็นคนปล้ำเค้าแทน ฮือๆๆT//////T