My Strings of Love

Chapter 6: Eavesdrop

Joe's Pov

"Mugi,"

Nanonood ako ng anime sa bagong tambayan ko dito sa campus. Wala pa akong kaibigan -- si Tyler lang -- kung kaibigan ko ba siya. Parang waiting shade 'tong nakita kong tambayan. Marmol ang sahig nito. It is also secluded.

Episode 5 na ako sa pinapanood ko. May ginagawa naman akong matino kaya hindi ko mahagilap kung bakit galit na galit si Daddy sa akin. There's no better place than my 'tambayan.'

"H-hannah," may narinig akong nagsalita sa 'di kalayuan. Lumapit ako rito. Nakikipag-usap si Tyler sa isang babae. I assumed that girl is Hannah. "May sasabihin sana ako sayo. Kung maaari."

One year na kaming magkakilala ni Tyler. Siya palagi ang kasama ko. Sabay papuntang school. Seatmates. Kasama ko sa canteen. Lunch. Vacants. At pag-uwi.

"My gosh. Get away from me you ugly freak!" Umakyat ako sa puno ng manga para makita ko ng husto ang eksena. That girl was a bitch. Siya ang leader ng H-S musical -- banda ng mga babae na maarte at pabebe. Parang mga miyembro ng Blackpink na retokada pa. Wala silang magawa kundi magmake-up, sumayaw ng pakembot-kembot, at habulin ang mga lalake. I kinda hate those. "Why did you follow me here?"

"Saglit lang n-naman Hannah. Nandito ako para sabihing," the look of Tyler's face was nervous. Ikiniskis niya ang palad niya. Pinagpapawisan din siya. Ano kaya ang kalokohan ng lalakeng 'to. "Para sabihing, gusto kita."

I didn't expect that coming from him. Di'ba anti-social siya na mapagkakamalan mo na ring nerd? Tapos ngayon malalaman mong may gusto siya? At isa pang maarte at bitch na babae.

"Oh my God, your wasting my time," sabi ni Hannah at iwinaksi si Tyler. Tumalikod pa ang babae. Hinarap niya ang boyfriend niya na kanina pala nakatayo at nakikinig sa usapan ng dalawa. "Hey babe."

Masayang wika ni Hannah. She threw herself unto her boyfriend. Naghalikan pa sila sa harapan ni Tyler. That was so gross. Tyler was left them hanging. Lumayo na ang dalawa. And I felt myself losing strength upon gripping the trunk. Ang akala ko, mahuhulog na ako at sasaluhin ako ng matigas na lupa.

Kasabay ng pagkakatangay ko sa ere ang mga ala-alang pilit kong kinakalimutan.

Pagkadating ko sa school gate, binati agad ako ng guard at may ibinigay na rose.

"Pinapabigay nila ito Joe,"

Nagtataka man ay tinanggap ko nalang. Naglalakad ako sa hallway. May sumalubong sa aking apat na bata.

"Hi ate, ang ganda mo naman," i thanked the other kid. Gosh! May nakakakita pala sa aking kagandahan! "Pinapabigay po nila ito, have a nice day!"

Rose na naman?!

Pagkadating ko sa room ay sumalubong sa akin ang nakangiting si Bryle. May hawak siyang basket. Nagkantiyawan naman ang mga kaklase ko. Ano bang kaguluhan ito?

"Ayiehhh"

"Jole for the win!"

Lumapit sa akin ang kasama ni Bryle sa basketball. Matangkad ito at gwapo.

"A blue rose for you to describe how serene you are."

The second one has a yellow rose. Babae ito. She has a blonde hair and blue eyes.

"You are a great masterpiece to keep a friendship you are in."

Actually, 'di ko magets ang mga pinagsasabi nila. Roses' day ba ngayon? Aba hindi ako nainformed. Sana tinawagan ko sa Kuya Kim kung may dadating na bagyo. O end of the world na ba? Gusto ko pa sanang maka-interview si Ellen kaya hindi maaari. The people are giving farewells to my beautiful face!

"An orange rose for a juicy and sweet relationship." Wow, ngayon ko lang yata nalaman na may taste pala ang pagsasamahan.

"And five red roses to keep an everlasting love."

"Hi Joe," lumapit si Bryle sa akin. Ibinigay niya ang basket. There were mangoes! My fave!

Naputol ang pagmumuni ko nang may naramdaman ako na kamay. May sumalo sa akin. Hindi ko namalayang napatingin pala ako sa mga green niyang mata. Napakaganda ng mga ito. They were shining brightly at me.

But I was shocked when I realized what have I done. Kumawala ako sa pagkakahawak niya sa akin at nagmura.

"S-sorry," sabi ni Tyler at yumuko. What is the problem of this gay?

"D-don't touch me!" Saad ko. Naalala ko na naman kasi 'yang bwisit na Bryle na 'yan.

"Sorry. Hindi ko na uulitin," sabi niya.

"It's okay. So what's your problem?" Tanong ko.

"May narinig ka 'diba? Kaya ka umakyat sa puno ng manga."

"No! Kumakain ako ng manga! Hindi ko naman alam na nandiyan kayo." Then that hit me. Ayaw na ayaw ko ng manga.

"Tyler and Joe, sitting on a tree."

"What are they doing?"

"K-I-S-S-I-N-G."

Bwisit na mga pakialamera na 'yon.