နဖူးမွာ ဝဲက်ေနတဲ့ ဆံစေလးကို သပ္တင္ေပးလိုက္ရင္း...
နဖူးေပၚ အနမ္းႏုႏုေႁခြေတာ့..
အိမ္မက္ကမၻာထဲ အလည္ေရာက္ေန႐ွာတဲ့ ကေလးငယ္ငယ္ဟာ
တစ္ခ်က္တြန္႔ခနဲျဖစ္သြားႁပီး
ႏႈတ္ခမ္း ပါးေလးက ပြစိပြစိနဲ႔ ဆူထြက္လာေလရဲ႕...။
"Huk...အူေတြယားလို႔ မ်ိဳခ်ၿပီး ဗိုက္ထဲမွာပဲ သိမ္းထားခ်င္ေတာ့တယ္"
ေျပာရင္းဆိုရင္း ေဖာင္းေဖာင္းေလးျဖစ္ေနတဲ့ ပါးေလးကို
ရႊတ္ခနဲ အသံျမည္ေအာင္ နမ္းလိုက္ေတာ့
ေဘးက ျဖတ္ေလ်ွာက္သြားတဲ့ ေလယာဥ္မယ္ ကေတာင္
ရွက္ျပံဳးေလး ျပံဳးျပသြားေလရဲ႕...။
Park Sehun ေလးကလည္း
ဂိမ္းေဆာ့ေနရင္း မ်က္ေစာင္းႀကီးထိုးၿပီး
ၿဂိဳလ္လာေကြၽးေနေလရဲ႕....။
အခ်စ္နဲ႔ေတြ႔ရင္ ႀကိဳက္မ႐ွက္ ငိုက္မ႐ွက္ပါလားေလ....။
နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ ေလယာဥ္ဆိုက္ဖို႔အခ်ိန္လိုေသးတာေၾကာင့္
Sehun ကိုလည္း အိပ္ဖို႔ေျပာၿပီး...
ကေလးရဲ႕အိမ္မက္ထဲ လိုက္သြားဖို႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း
အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔....။
---------SWN----------
"Yeol အဲ့အေပၚအက်ႌကိုခြၽတ္~"
ေလယာဥ္ဆိုက္ခါနီးမွ ကြၽန္ေတာ့အေပၚအက်ႌကို
ဇြတ္အတင္းခြၽတ္ခိုင္းေနတဲ့ ကေလး...။
"ကေလးက ဒီအက်ႌကိုဘာလုပ္ဖို႔လဲ
အႀကီးႀကီးပဲကို"
"ေပးပါဆို ဝတ္ခ်င္လို႔ပါဆို ခြၽတ္မွာလား
မခြၽတ္ဘူးလား ေျပာ"
ေျပာေျပာဆိုဆို စူထြက္လာေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို
ဘယ္လိုအစြမ္းနဲ႔ ေတာင့္ခံရအံ့နည္း...။
"ဟိ~ဝတ္ရတာ ေကာင္းလိုက္တာ ေနဦးေနဦး
မ်က္မွန္ေလးပါ တပ္ဦးမယ္
Sehun ah~အဲ့အေပၚက အိတ္ေလးထဲ မ်က္မွန္ေလး
တစ္ခ်က္ထယူေပးပါေနာ္"
ဒါမ်ိဳးက် Park Sehun တို႔က ျပံဳးရႊင္ၿပီး
ထယူေပးတာမ်ား!ကြၽန္ေတာ္သာခိုင္းၾကည့္
Hyung မွာလည္းေျခေထာက္ပါတာပဲ ဆိုတာမ်ဳိးလာမွာ..။
ေအ့ေလ!ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့ကေလးက လူခ်စ္ခံရတာပဲ
ေတာ္ၿပီေပါ့...။
