16+ ⬅⚠ Age Warning ေပးပါတယ္ေနာ္ 🙈
ဒါေပမယ့္လည္း ဖတ္ၾကမွာပဲမလား :3🙄
-------------
မနက္ခင္းကတည္းက iPad တစ္ခုနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနသည္မွာ
ကေလးႏိုးလာရင္ စားဖို႔ဆိုၿပီး မနက္စာ စီစဥ္ေနရျခင္းေၾကာင့္.....။
Apron တစ္ခုနဲ႔ ထမင္းစားပြဲကို ေက်ာေပးၿပီး iPad ထဲက
စားဖိုမွဴးရဲ႕ လမ္းၫႊန္ခ်က္အတိုင္း လိုက္လံခ်က္ျပဳတ္ရင္း
မီးဖိုခန္းထဲ အလုပ္႐ႈပ္ေနရာမွ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဘယ္ကတည္းက ေရာက္မေနမွန္း မသိတဲ့သူ႔ကေလးေလး...။
"အဟိ ~ ကြၽန္ေတာ့္ ေယာက်္ားဒီေလာက္ ၾကည့္ေကာင္းမွန္း
ခုမွသိတယ္..."
စားပြဲခံုေပၚလက္ေထာက္ၿပီး ရႊႊင္ရႊင္ျပံဳးျပံဳး ေျပာေနပံုေလးကို
ျမင္ရေတာ့ ျပန္ေနတဲ့ ေဇာေခြၽးေတြေတာင္ အေငြ႔ပ်ံသြားသလို...။
"Bae ရေတာ့မယ္ေနာ္ ခဏပဲေစာင့္"
ကေလးေျပာလာတဲ့ ခ်ီးက်ဴးစကားကုိ အျပံဳးနဲ႔ျပန္တုန္႔ျပန္ရင္း
စကားျပန္မိေတာ့
"ဒီေန႔ မဂၢဇင္းတိုက္မွာ အလုပ္မ႐ွိဘူးလား Yeol" ဆိုၿပီး
ေမးခြန္းျပန္ထုတ္ေလရဲ႕...။
"အင္း... မေန႔ကမွ February issue ၿပီးသြားလို႔
ဒီေန႔ အလုပ္နည္းနည္း ပါးေသးတာေရာ ကေလးနဲ႔ေနခ်င္တာေရာေၾကာင့္ ခြင့္ယူလိုက္တာ.."
"အာ အလုပ္မ်ားသူႀကီးက Bae ေၾကာင့္ ခြင့္ယူတယ္ဆိုေတာ့
ဘဝင္ျမင့္လို႔ရတယ္မလား?"
ပန္းကန္ႏွစ္ခ်ပ္ကို စားပြဲေပၚမွာ ခ်လိုက္ရင္း ေခါင္းေလးကို
ခပ္ဖြဖြ ပြတ္သပ္ရင္းပဲ ကေလးရဲ႕ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ စကားကို
အသိအမွတ္ျပဳလိုက္တယ္...။
"Wah.....Suran "
ကြၽန္ေတာ္ ျပဳလုပ္ေပးထားတဲ့ မနက္စာရဲ့အမ်ိဳးအမည္ကို
မ်က္လံုးအဝိုင္းသားနဲ႔ တအံ့တျသ ရြတ္ဆိုေပးလာသူ
ေလးကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ဗိုက္ျပည့္လာသလို...။
