Otur Anlatayım

Perspektif

Ivan gözünü tekrar açtığında kendi odasındaydı. Kafasını hemen kaldırdı ve o kişilerin hâlâ orada olup olmadığına baktı. Gitmişlerdi. Kapı da tamir edilmişti, ya da kırılmamıştı belki de hiç. Belki de uyuyakalmıştı burada. Acaba bunların hepsi bir rüyaydı da Ivan uyanamıyor muydu ? Öyle umuyordu. Ama olmadığını da biliyordu. Hemen günlüğünün başına tekrar geçti ve olayları yazdı. Ardından bir de o kazayı kendi gözünden anlattı. Alçaklığını...

"Evet, bunu da yaptım. Bir bebeği de öldürdüm. O gün oradaki kadın haklıydı. Asıl katil bendim. Yapmam gerekeni yapmadım.

Gençken aylak ve boş bir adamdan fazlası değildim. Tüm gün sokaklarda boş boş gezerdim, çalışmazdım. Zenginlikten değil, cebimde para bulunmazdı. Yine o günlerden birisiydi. Sokaklar bomboştu. Hafif yokuştu. Karşı kaldırımdaki kadın ve bebeğinin haricinde bir ben vardım bir de arkamdan gelen yaşlı bir adam.

Yavaşça karşı kaldırıma doğru geçmeye başladım. Hiçbir şey düşünmüyordum. Birden sağ tarafımdan yaklaşan bir gölge dikkatimi çekti. Kafamı çevirdim. Az önceki kadının yanındaki bebek arabası yokuştan aşağı doğru gidiyordu. Bir el uzatmalık mesafedeydi. O an her şey yavaşlamıştı gözümde. İlk önce kadına baktım, dehşetten koskocaman açılmış gözleriyle bebek arabasının arkasından bakıyordu. Belki koşsa yetişirdi, ama şok olmuştu sanırım. Sonra bebek arabasına ve içindeki bebeğe baktım. Masmavi gözleriyle, neşe içerisinde anın tadını çıkarıyordu. Uzansa mıydım, uzanmasa mıydım ?

Uzanmadım. Neden mi? Ölmesini istedim. Çünkü ben ölmemiştim ve şu dünyanın hiç yaşanası bir yer olmadığını biliyordum. Ben bebekken böyle bir şansım olsaydı, beni de tutmamalarını, ölmeyi isterdim.

O yüzden bir ruhu daha kirlenmeden Tanrı'nın önüne gönderdim. Meleklerin görevini yaptım. Bir aziz olarak ilan etmeleri gerekirdi beni. Ama katil dendi. Belki de aynı anlama sahiptirler.

Beklenildiği üzere çocuğa araba çarptı. Ama bu konu yeterince zamanımı almıştı. Benim daha başka işlerim vardı. Aylak aylak gezmek gibi. Umursamadan arabanın yanından yürümeye başladım. O esnada şoförle çarpıştım. Tanrım, ne kadar da korkmuştu kim bilir...

Devamını biliyorsunuz zaten. Şimdi söyleyiniz, yanlış mı yapmışım ? "