He's a nine tail fox

Η μέντορας του Έλιαρ

  Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε άθελα στα χείλη μου. Λάτρευα το να βγαίνω φωτογραφίες. Και τώρα, πέρα από το ότι δινόταν στον Νταβίντ μια καταπληκτική ευκαιρία... Δινόταν και σε μένα η ευκαιρία να αποδείξω σε όλα τα δημοφιλή ψώνια του σχολείου την αξία μου! Και ειδικά σ'εκείνον τον Τζέισον...
-Λοιπόν, τι λες Έμιλι;

-Κοίταξε... Από τη μια ίσως νιώσω λιγάκι άβολα... Από την άλλη.... Ναι, θέλω!!!
-Ωραία!!!! Πάω να τον ειδοποιήσω!!!!
Σε λιγάκι κατέβηκαν κάτω μαζί. Ένας χαρούμενος Νταβίντ μπήκε σαν σίφουνας στο υπνοδωμάτιο και με πήρε αγκαλιά, αρχίζοντας να με στριφογυρίζει.
-Σ'ευχαριστώ κολλητούλα μου!!!!
-Παρακαλώ!!! Είμαι περήφανη και χαρούμενη για σένα!!!!
Με άφησε κάτω.
-Θα είναι υπέροχη εμπειρία, θα το δεις!!! Μας φαντάζομαι από τώρα στο στούντιο, να συζητάμε μ'εκείνους τους επαγγελματίες!!! Φαντάζομαι να παίρνω στα χέρια μου εκείνη την φωτογραφική μηχανή με την υπέροχη ανάλυση κι εσύ να ποζάρεις στον φακό!!!
-Ανυπομονώ να πάμε!!!
- Μ'ενημέρωσαν πως θα συνεργαστούμε εγώ, εσύ, καθώς κι ένας φωτογράφος κι ένα μοντέλο από την εταιρεία τους!!! 
-Κι αν δεν τα πάω καλά;
-Θα τα πας περίφημα!!!
-Γνωρίζουμε πότε θα τους συναντήσουμε;
-Θα έρθουν αύριο στο σχολείο μας. Έχουν ήδη ενημερώσει!!!
-Τέλεια!!! 
   Την επόμενη μέρα το απόγευμα περιποιήθηκα τον εαυτό μου λίγο παραπάνω απ'ότι συνήθως και πήγα με τον Νταβίντ στην είσοδο του σχολείου, όπου τους περιμέναμε. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά ελαφρώς δυνατά όταν ένα πολυτελές αυτοκίνητο σταμάτησε μπροστά. Βγήκαν δύο άνδρες και μια αρκετά σοβαρή κοπέλα με υπέροχη σιλουέτα. Μας πλησίασαν. Ανταλλάξαμε χειραψία.
- Βαλέρια Μονέττι, είπε η νεαρή δίνοντάς μου το χέρι της.
- Έμιλι Γουάτσον!!! Είπα καθώς κάναμε χειραψία.
Το αφεντικό της εταιρείας μας πρότεινε να πάμε να συζητήσουμε κάπου ήσυχα. Ο Νταβίντ του πρότεινε να ανεβούμε στο δωμάτιό του. Εκείνος δέχτηκε. Όση ώρα διασχίζαμε τον διάδρομο, ευγνωμονούσα το σχολείο που δεν ανάγκαζε όλους τους μαθητές να έχουν οπωσδήποτε κάποιον συγκάτοικο. Φανταστείτε να αναγκαζόταν ο κολλητός μου να μένει μ'ένα ψώνιο και να μην μπορεί να φέρει κόσμο στο δωμάτιο.... Κι επίσης... Φανταστείτε ν'αναγκαζόταν ο Έλιαρ να μείνει με κάποιον άλλον!!! Αυτό θα ήταν πρόβλημα... Δεν θα μπορούσε να βγάζει ελεύθερα τις εννιά υπέροχες ουρές του να ξεμουδιάσουν συν ότι μπορεί να τον έκανε ο συγκάτοικος πραγματικά ό,τι ήθελε.....
  Συζητήσαμε αρκετή ώρα. Θα συναντιόμασταν κάθε Σαββατοκύριακο για τις φωτογραφίσεις. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη και πόσο μάλλον ο Νταβίντ! Ανταλλάξαμε τηλέφωνα με το αφεντικό. Επιπλέον, ο Νταβίντ πήρε το τηλέφωνο του φωτογράφου ενώ εγώ της κοπέλας. Η Βαλέρια θα έφευγε μόνη της αργότερα. Είπε πως ήθελε να μου μιλήσει. Χμ, περίεργο... Τι ακριβώς ήθελε να συζητήσουμε μεταξύ μας;
-Μπορούμε να πάμε σε ένα μέρος όπου δεν θα μας ακούει κανένας άλλος;
-Υπάρχει μια γωνιά που συχνάζω με την παρέα μου , όμως δεν σου εγγυώμαι τίποτα...
-Καλώς... Θα προσέχουμε μήπως έρθει κανένας... Έχω καλή παρατηρητικότητα, μην ανησυχείς...
-Ε...εντάξει....
  Άρχισε να με ανατριχιάζει αυτή η κοπέλα. Φαινόταν πως είχε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό της, τι όμως; Την οδήγησα στο στέκι μας. Έλεγξε αν ερχόταν κανείς. Ήταν αργούτσικα το βράδυ και το μισό σχολείο μαζευόταν στο δωμάτιο του Τζέισον, οπότε δεν υπήρχε μάλλον κανένας που να κάνει τον... βραδινό του περίπατο...
-Πες μου... Τι γνώμη έχεις για τον Έλιαρ Φοξ;
Στο άκουσμα της πρότασης την κοίταξα με γουρλωμένα μάτια, εντελώς ξαφνιασμένη. Τι έπρεπε να πω; Και βασικά.... Πώς γνώριζε τον τετράποδό μου φίλο; Μήπως επρόκειτο για συνωνυμία;
-Ποιον... Έλιαρ;