chapter seventeen

9 3 2
                                    

Pov Scarlet
*flashback*
we zijn met ze alle naar ons huisje gegaan om gourmet spullen te pakken. het is de laatste avond hier dusja dat sluiten we dan wel goed af natuurlijk. dean ga ik wel echt missen als ze terug naar ierland gaan. hoe de hell ga ik dit ooit overleven? als we zo'n beetje alles hebben lopen ik, kaylee en dayl alvast naar hun huisje om daarna de laatste spullen te pakken. de deur staat half open en ik zie een onbekende auto voor het huisje staan. nouja onbekent? de hummer komt me heel erg bekent voor. 'is dat niet de auto van alice?'vraagt kaylee. ik kijk eens goed en zie dan dat het inderdaad haar auto is. 'what the hell doet zij hier?'zeg ik met gespeleten ogen. een naar gevoel komt in me op. snel loop ik naar binnen. wat ik daar aantref had ik nooit, maar dan echt nooit, van dean verwacht! 'WHAT THE HELL DEAN WAAROM IK DACHT DAT WIJ IETS HADDEN!'gil ik. Dean kijkt betrapt op en alles kijkt met een nep oops gezicht. ik laat alles vallen en vecht tegen me tranen. 'waarom moet zij nou altijd alles verpesten!'roept ik gefrustreerd. 'rustig scarlet,wie zegt dat hij het wou?'zegt amber. 'zag je zijn gezicht,zo betrapt!'zeg ik boos maar ook teleurgesteld. 'scarlet please,jij en hij horen bij elkaar!'zegt kaylee. 'nee het is over!'roep ik en ren dan weg. in het bos aangekomen laat ik me tegen een boom aan zakken. altijd moet alice al mijn relaties verpesten. elke keer weer komt zij in beeld en verziekt ze het weer. en what the hell! dit had ik ook gewoon echt niet van Dean verwacht. met een snelle beweging pak ik mijn phone. in mijn gallerij staan foto's van mij en dean. tranen glijden over mijn wangen. betekende het dan echt niks voor hem. 'SCARLET!'hoor ik ryan roepen. gelukkig dat het niet dean is. in hem heb ik echt totaal geen zin in. 'pfieuw hier ben je, over hebben we je gezocht.'zegt ryan. met een zucht kijk ik hem aan. 'ik snap dean niet, vanmorgen vroeg hij mij als zijn vriendin en dan ben ik 's avonds even weg met jullie om de gourmet spullen te pakken en gaat hij gelijk vreemd!'een traan baant zich een weg over mijn wang en valt op mijn hand. 'scar, amber en kaylee vertelde me het verhaal over wat alice al eerder heeft gedaan. ik denk dat ze dit sowieso met opzet heeft gedaan. dean is nog nooit vreemd gegaan.'mompelt ryan. 'ik snap dat je aan zijn kant staat en hem verdedigd i mean hij is je beste vriend.'zeg ik. 'Scarlet, ik zeg dit niet omdat hij me beste vriend is want ik weet zeker dat amber en kaylee dit ook hadden gezegt. ze kennen dean ook. net als ik. ik natuurlijk wel beter dan hun twee. maar toch.'zegt ryan. ik kijk even op naar hem. 'je hebt gelijk, alice verpest ook steeds alles. dean kan dit nooit gedaan hebben.'mompel ik. 'maar toch moet ik even na denken.'

met mijn tekenblok op mijn schoot zit ik op mijn bed. mijn ogen kijken naar het lege blad voor me. dat is mijn gevoel op dit moment. niet anders dan een leegte. mijn hand begint te tekenen. in te vullen wat normaal die leegte zou opvullen. 'scarlet, zit je hier?'amber loopt het kleine slaapkamertje binnen. 'hey wat teken je?'vraagt ze me. ik kijk naar het blad voor me. ik zie een jongen die een meisje knuffelt. dat meisje heeft veel weg van mij en die jongen is als twee druppels water dean. 'wow zomaar uit je hoofd!'zegt amber blij. 'laat het derest zien!'gaat ze enthousiast verder. met glazige ogen kijk ik haar aan. 'nee.'mompel ik. 'het boeit toch niemand.' 'wel, die van mij, kaylee, dayl, cian, josh, brendan en die van ryan en sowieso ook die van dean.'zucht amber. een traan glijd over me wang. 'ik mis dean.'piep ik zacht. 'wat denk je dat dean doet dan!?'lacht amber. 'die mist mij echt niet hoor die is sowieso nu ergens aan het zoenen met alice.'grom ik. amber schiet keihard in de lach wat mij geïrriteerd laat op kijken. dan kijkt ze weer heel serieus. 'hij heeft zichzelf opgesloten, niemand mag binnen komen.'zegt amber. 'k, leuk voor hem.'zeg ik. 'scarlet, wees nou niet like this, we weten beide dat het je raakt.'zegt amber. 'prima ik ga wel naar dean! dat is tenminste wat jullie willen!'zeg ik. 'maar denk maar niet dat ik als eerste sorry zeg!' 'YAY.'gilt amber. ik rol met mijn ogen, leg me kladblok weg en andere spullen en ga dan naar het huisje  van de jongens. 

----------------------------------------------------------

YOUR TURN MORRIN I WROTE MY NEW PART WHEYYY  hehe

hope you all like it xx

when i met him ft. hometownWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu