ქაის pov:
-სად მივდივართ? -ვკითხე იუმის, რომელიც წინ მიმიძღოდა.-ის სადაც საჭიროა! -შემომიბღვირა და გზა ნაგარძო.
-მოვედით! -შეჰყვირა და კინაღამ ზედ შევასკდი ისე უცბად შეჩერდა.
-წინ იყურე რას შემასკდი ზედ!- კიდევ ერთხელ შემომიბღვირა.სერიოზულად რა უბედირებაა ამ გოგოს ღიმილი არ შეუძლია?!
-რა იყო სულ აგრესიული როგორ ხარ?!- დავიწუწუნე.
-მორჩი, თორემ აქ დაგტოვებ! რა შევცოდე ამისთანა რა. -თქვა და გზა გააგრძელა.
სადღაც 10 წუთი ვიარეთ და ძლივს ხმა ამოიღო.
-მომეცი ხელი. -გაკვირვებულმა შევხედე, თუმცა მერე ისევ თვითონ განაგრძო საუბარი.
-თუ გინდა აქ დაგტოვებ არაა პრობლემა.
-კარგი ხო. -ვუთხარი და ხელი ჩავკიდე, შემდეგ კი უცებ წყლის პირას მწვანე მდელოზე ავღმოჩნდით.
-სად ვართ? -ვკითხე, მაგრამ სანამ პასუხს გამცემდა ხმა გავიგე და სუჰო, იოკო, სეჰუნი და მიუც გამოჩნდნებ.
-დროზე მოვიდნენნ! -დაიწყო წუწუნი და გოგოებისკენ მივიდა.
-მოვლენ მალე ნუ ხარ მოუთმენელი! -უთხრა იოკომ, მაგრამ მაინც ადგილზე ცქმუტუნებდა.
-მოვიდნენ! -დაიწივლა და ერთ გოგოს ისე შეახტა ზედ, რომ მინდორზე დაეცნენ.
იუმის pov:
ქაისთან ერთად მომიწია წამოსვლა და ეხლა კი ვდგავარ და ველოდები ქეთის. დავინახე თუ არა დავიწივლე.-მოვიდნენ! - ქეთის ზედ შევახტი რის გამოც მინდორს ჩავეხუტეთ.
-ქიმიურო ელემენტო მეც მომენატრე, მაგრამ იქნებ ავეფხიკოთ მინდორს. -მითხრა და სიცილი აუტყდა.
-პირველი მე ქიმიური ელემენტი არ ვარ და მეორე ამაფხიკეთ აქედან! -ვთქვი და იოკომ და მიუმ ამაფხიკეს, შემდეგ კი ქეთიც ააყენეს მინდვრიდან.
-სიძე შე ძველოო! - ხელი ავუწიე მისალმების ნიშნად.
-სიძე გასულია და სასიძო გისმენთ. - თქვა და ჩამეხუტა.
YOU ARE READING
კუნძული(დასრულებული)
Fantasyგჯერათ, რომ ქალთევზები არსებობენ? ეს ისტორია ეხება ქალთევზასა და თან ჩვეულებრივი გოგონას, რომელსაც ბედმა ჩვეულებრივი ბიჭი არგუნა