კუნძული(დასრულებული)

The end

იუმის pov:
  თვალები გავახილე თუ არა თვალში ქაის სილუეტი მომხვდა. მაშინვე შეამჩნია ჩემი გამოღვიძება და გახარებულმა დაუძახა სხვებს.

-ჯონგინ ცოტა ჩუმად გასკდა თავი- ვუთხარი ხმაჩახლეჩილი ხმით, რადგან ყელი მთლად გამომშრალი მაქვს.

-შენ ჩუ! როგორ შეიძლება ასე შეშინება?! -მისაყვედურა და მალევე ოთახში გეგონება სპილოების არმია შემოვიდა ოთახი წამებში გაოვსო 6 სილუეტით.

-ვაიმეეე... ქიმიურმა ელემენტმა გაიღვიძა! შენ ხომ აზრზე არ ხარ რას გიზავ! რა იყო ეს შენი საქციელი. მომიმდომა გოგომ გმიროვა. ეხლა მე რო მოგკლა კი ხარ ღირსი. -მსაყვედურობდა ქეთი და მთელი ოთახი შემოიარა სიარულით თან ჩანიოლისთვის ეკიდა ხელი და არ უშვებდა.

-კარგი რა ქეთი. ცოდოა ბიჭი ამდენს რო ატარებ. -ვუთხარი და სიცილო დავიწყე, მაგრამ გამშრალი ყელის გამო ისევ ხველა ამიტყდა.

-მოდი დალიე. -მითხრა ჯონგინმა და წყლის დალევაში დამეხმარა.

-იცი რამდენი მანერვიულე?! მომენატრე და ძალიან ვნერვიულობდი! ორი კვირა უგონოდ იყავი... -ჩემთან მოვიდა და ჩამეხუტა.

-მომენატრეთ ყველანი.

-აბა დღეს რას ვშვებით? -სიცილით მომიახლოვდა მიუ და ჩამეხუტა.

-ჯერ პირველ რიგში ვჭამთ და მერე ვნახოთ. -ვუთხარი და ამაზე ყველას გაეცინა.

-კარგი. შენ ჯონგინი მოგეხმარება და ჩვენ გავალთ. -თქვა სუჰომ და ყველა გავიდა ჯონგინის გარდა.

-ჩემი პასუხი არ გაგიგია ხომ ასეა? -მითხრა ღიმილით.

-ამ... არა... -ვუთხარი და თავი ჩავხარე აბა რა იქნებოდა გამახსენდა თუ როგორ ვუთხარი ჯონგინს, რომ მიყვარდა.

-და გაინტერესებს? -მკითხა მაცდური ღიმილით. რაღახას ვთხლიშავ ეხლა.

-კარგი არ მომკლა. აი ესაა პასუხი. -მითხრა და მაკოცა. რა ვიგრძენი ვერ ავღწერ... არც მომშორებია ისე მითხრა "მიყვარხარო". როგორც კი მომშორდა ჩაცმაში დამეხმარა და ხელით გამიყვანა სამზარეულოში, რადგან სიარულის თავი არ მქონდა.

ქაის pov:
როგორც იქნა იუმი გონს მოვიდა და ყველა ბედნიერია. მასთან ერთად ყოფნას არაფერი არ სჯობს. ვუყურებ როგორ იცინის სხვებთან ერთად და მეც მეღიმება.

ქეთის pov:
-ქეთ წამოდი რაღაცუნდა გითხრა.  -მითხრა იუმიმ და ოთახში გავედით.

-აბა გისმენ!-ვუთხარი ბუზღუნით, რადგან ნაწყენი ვიყავი.

-წამო დავლიოთ ჩვენებურად. -მითხრა და გაიღიმა.

-მოსულა. -ვუთხარი და სახლიდან გავიძურწეთ. ბევრი დავლიეთ და ვიგიჟეთ ბოლოს კი ქაი და ჩანი მოვიდნენ, მაგრამ მალევე ავიყოლიეთ და შემოგვიერთდნენ.

6 თვის შემდეგ...

იოკოს pov:
ყველანი მისაღებში ვსხედვართ წყვილებად და თან ვსვავთ.

-ეს წელი გასაოცარი იყო. -მითხრა სუჰომ და ყველას თვალწინ მაკოცა.

-ბავშვები არიან აქ! ვუსაყვედურე და სირცხვილისგან აწითლებული სახე მის მკლავებში დავმალე.

-ეს ბავშები უკვე დიდი ხანია კოცნიან ერთმანეთს. -თქვა თუ არა ყველას სიცილი აუტყდა. სიცილს მოვრჩით და ეხლა ქეთიმ დაიწყო საუბარი.

-მოდი ვაღიაროთ. მიუხედავად ამდენი ცუდისა ეს კუნძული მაინც განსაკუთრებული და ბედნიერების მომტანია.

-ხო ასეა. რა არ გავიარეთ და დღეს ასეთი ბედნიერები ვართ. -ვუთხარი მეც.

-თქვენი აზრით რა მოხდება ამის შემდეგ? -იკითხა მიუმ და სეჰუნს მიეხუტა.

-ამას ვერ გავიგებთ ეს კუნძული ხომ სიუპრიზებითაა აღსავსე. მოდი უბრალოდ ცხოვრებით დავტკბეთ და არ ვაწყენინოთ ერთმანეთს. -განაცხადა იუმიმ.

-გეთანხმებით.-დავიყვირეთ ერთად და სასმელი მოვსვით.
რომ მკითხონ: "რა არის ბედნიერება?" დაუფიქრებლად ვუპასუხებ ამას...

                               THE END

ესეც დასასრული. სიმართლე გითხრათ გული მწყდება, რომ ეს ფიკი დავასრულე, მაგრამ ამით ხომ არ გემშვიდობებით❤ სხვა ფიკებით გაგანებივრებთ❤ მადლობთ ვინც კითხულობდით. თითოეულის კომენტარის და VOTEბისთვის. მიყვარხართ და მინდა გთხოვოთ, რომ შემიფასოთ მთლიანი ფიკი.
მიყვარხართ❤(ani_anka_ana)