Uçmayı öğrenmeden göçmeyi öğrenmiş kuş gibi kalbimiz oradan oraya sürükleyip durdular kırıp bir köşeye attılar bilmezlerki ne yaralar aldığımızı o kendi hayatın sefasını sürerken biz her gece yatmadam önce akıttığımız gözyaşlarının içinde kayboluruz disardan ne kadar mutlu görünsek de ne kadar gülsekte içimiz her zaman kan ağlar bunu senden başka kimse bilmez en ufak birşeyde bile onu hatırlarsın dinlediğin bir şarkı okuduğum bir kitap veya bir sokaktan geçerken onla geçirdiğin günler hepsinde sana onu hatırlatır dahada fazla sigara içmeye başlarsın sanki ölüm kurtuluşun olacak sanarsın çok yaralar alacaksın yara almaktan sakın korkma yaralarla nasıl baş edilebileceğini öğren ve bilinki dünya onların etrafınızda dönmüyor onsuz yaşayamam diye bir kuralda yok ondan önce nasıl yaşıyorsan ondan sonra da öyle yaşarsın tamam belki ona gereğinden fazla bağlanmış olabilirsin ama onun senden üstün olduğunu sanma takma kafana
hayatını üzülme bırak sen onun hayatında olmadın için üzülmeyi o senin hayatında olmadığı üzülsün
hayat kısa hayatını siyah beyaz sayfalar değilde rengarenk sayfalarla doldurmaya bak ve sakın kaybetme .
Unutma karanlık sokakların bir lambası vardır
