Snarry •When You Touch Me•- Tłumacznie

Prolog

Twoje oczy są czarne. Czerń w literaturze jest przedstawiana jako ucieleśnienie ignorancji, pomyłek i zła. To jest niedorzeczne. Dla mnie czarny jest kolorem wiedzy, życia i miłości. Muszę tylko spojrzeć ci w oczy lub dotknąć twoich długich, czarnych włosów by być pewnym, że mam rację.

Wczoraj zauważyłem, że to, co się zdarzyło naprawdę powinno być zapisane. Cała nasza historia. Chociaż tak naprawdę nie mam pojęcia od czego zacząć. To niezwykły problem podobny do prób ustalenia początku świata. Uśmiechnąłeś się do mnie tym specjalnym uśmiechem, który tylko ja mam przywilej oglądać. Nachyliłeś się i powiedziałeś, że TO powinno było zacząć się od razu.

Właśnie skończyłem lekcje, a teraz skubię moje pióro i kruszę kawałek pergaminu. Słyszę za sobą twoje kroki, które odwodzą mnie od nieśmiałych prób utrwalenia naszej historii na pergaminie. Nachylasz się nade mną i upewniasz się, że całe moje ciało reaguje na twój dotyk i porywające dźwięki muzyki Orfeusza.
Patrzę w twoje oczy i widzę to wszystko. Miłość i życie. Dwie rzeczy, których nigdy przedtem nie miałem.

Nie myśl jednak, że w naszej historii nie ma epilogu.

Twój oddech jest delikatny i z jakiegoś powodu, myślę o nasionku dmuchawca unoszącym  się na wietrze, lub kurzu dryfującym i wirującym w powietrzu.
-Co powiesz na niekończący się początek?- pytam, a ty śmiejesz się i przeczesujesz palcami moje włosy. Prawdziwy i szczery śmiech to coś, czego nie doświadczyliśmy zanim nas dwoje  wzięło ślub. To była sprawka  Dumbledora i jeden z jego niesłychanie błyskotliwych pomysłów.