Love is Like a Game [Book 1 Complete]

Chapter 23

Bumalik na ang mga lalaki upang kunin ang katawan ni Mark at ilagay sa kabaong. Dumating din si Sam inakap niya ako.

"Ok ka lang Jake?"

"Yes Sam magiging ok din ako siguro. Asan si baby? Nagpunta ka pa dito kaya ko naman"

"Iniwan ko na muna kina Mama. Kailangan mo ako dito Jake"

"Mas kailangan ka ng anak mo sa kanyang tabi. Umuwi ka na at gabi na din"

"Pero Jake nangako ako kay Mark na hindi kita iiwan kahit anong mangyari, na aaalalayan kita sa lahat ng pagsubok na dumaan sayo"

"Salamat Sam but gusto ko muna mapag isa"

"Sige Jake. Dederetso na sa chapel si Mark doon na siya ibuburol"

"Ok Sam thank you.."

Hindi ko na sinilip si Mark ng ilagay siya sa kanyang kabaong.

Sa mga oras na iyon mas nanaisin ko ang mag isa. Walang makakaintindi sa nararamdaman ng isang katulad ko. Palagi ko na lang itinanong sa sarili ko ano ba ang naging kasalanan ko sa mundo bakit lagi na lang ako iniiwan ng mga taong minamahal ko!!

Tinawagan ni Sam si James upang sabihin na hindi ako kasama sa chapel.

"James hindi sumama si Jake papunta sa chapel. Paki sabi na din kay Tita na pupunta na kami, doon na lang kami mag kita sa chapel."

"Huh? Bakit daw hindi sasama si Jake? Saan siya pupunta? Sige sige sasabihin ko kay tita"

"Hindi ko alam gusto daw muna niya mapag isa. Naaawa na ako sa kaibigan ko"

"Sige susubukan kong tawagan"

"Sige James ikaw na muna bahala kay Jake"

Nagpasya akong umuwi sa bahay. Sasakay na ko ng kotse ko ng tumawag si James.

James calling....

Dinecline ko ang tawag ni James. Gusto ko mapag isa ayaw ko ng kausap. Napakaraming tawag na ni James pero hindi ko pa din sinasagot. Madami na din mga messages

"Jake! Nasan ka! Sagutin mo ang tawag ko!"

Nag drive ako pauwi sa bahay. Nagdadrive ako na para akong nakalutang sa ere. Bahala na ang tangi ko lang iniisip ay makasama pa si Mark.

Walang humpay na luha ang patuloy na dumadaloy sa mga namumukto kong mga mata. Nagkita ako ng bukas na shop, nagpasya ako bumili ng alak.