G/I BÖLÜM 8 : GECE ANTLAŞMASI

93 11 21
                                    

Medya da bölüme özel bir resim yaptım arkadaşlar bundan sonra tüm medyalara bölümlere özel resimlerimi koyucam ne dersiniz olurmu ?

( Rukia'nın Ağzından )

Koltuğumdan uzanmış ablamın bana hazırladığı masa'daki yemekleri yiyordum.

Tam olarak bir saat önce kalkmış ve değneklerimin yardımı ile salonda oturmuştum .

Ablamın gitmeden önce bana bıraktığı nota baktım , Not'da bana ihtiyacım olan şeyleri masaya bıraktığını ve eve bir Bakıcı tuttuğunu açıklamıştı.

Bakıcı benimle ilgilenirken o'da şirket'den izin alacaktı.

Gözüme beşinci kez gelen pemçemi kulağımın arkasına sıkıştırdım, Ama buna rağmen tekrar gözüme geldi.

Doğrusunu söylemek gerekirse sıkılmıştım,boş boş oturmak bana göre değildi, ben iş yaparak, ders çalışarak dikkatimi dağıtan birisiydim.

Ama ne yazık ki dün olanlardan sonra Ablam benim değneksiz bir adım atmama bile izin vermezdi.

Masa'da duran saati alıp inceledim 12:20 olmuştu birazdan gelir düşüncesi ile doğrulmayı denedim.

Bir - İki denemeden sonra koltuğa yaslanabilmiştim koltukta biraz bekledikten sonra kapı zili çaldı. Büyük ihtimalle bakıcı gelmişti, hemen koltuk kenarın'da duran değneklerimi alıp onların yardımı ile ayağa kalktım.

Kapıya gidip açtığımda gördüğüm yüz ile kaşlarımı çattım.

" Naber Rukia."

Evet belki sizin'de tahmin ettiğiniz gibi Kurosaki İchigo gelmişti.

Evin içine girmesi için yol verdim,İçeri girdiğin'de Kaşlarımı havaya kaldırdım.

" Dur sen söyleme yine tesadüfen değil mi ? "

İchigo bir bana bir değneklerime baktı.

Başını olumsuz anlamda salladı.

" Bu sefer bilerek geldim , Bayan Shidzuki sana bakmam için beni yolladı. "

Anladığımı belirtterek başımı salladım, Koltuğa tekrar oturdum ve sakince telefonumu alıp Ablamı Aradım.

" Umarım sinirlenmemişsindir ? "

Ichigo'nun çekinerek sorduğu bu soruya tek kaşımı havaya kaldırarak baktım. "

" Yok ne kızması alıştım ben bu tür şeylere."

Biraz bekledikten sonra nihayet açabilmişti.

Sakin bir şekilde;

" Ablam canım nasılsın? "

" İ-iyi sen nasılsın."

Onun kekelemesine bir şey demedim sonuçta o'da beni tanıyordu ben kimseye hatta ona bile kolay kolay canım demezdim.

Eğer dersem'de bunun tek bir anlamı fırtına öncesi sessizlikti yani şuan korkması iyi bir şey di, Benim açımdan çünkü birazdan olacaklardan iyi'ki değilim diyecekti.

" Bir sorun mu var Rukiacım ? "

" Yok canım sadece Aynı okulda , Aynı sınıf'da yan yana oturduğum kişinin bunun üzerine bir de Aynı Cafe'de calışmaya başladığım bu embesilin şimdi bakıcı yapmışsınız. "

" Ruki- "

Sözünü kesip bu sefer bağırmaya başladım.

" Şimdi sıra'da ne var bu çocuğu sülalemize mi alıcaz !? "

GÖLGE VE IŞIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin