GÖLGE VE IŞIK

G/I BÖLÜM 7: DİKKATSİZLİK VE KAZA

Genç kız saha çoraplarını giyerek ayağa kalktı.
Dün gece yatmadan önce Cafe konusunda çok düşünmüştü, Sonuçta bu yaralı bilekle,Hisana ve Kaien'in karşısına öylesine çıkamazdı.

Dün geceden sonra ne yapacağını bulmuştu.

Kesinlikle Cafe'ye gidecekti her ne kadar bileği kötü olsada Kaien'in karşısına torpilli gibi görünmektense Cafe de çalışmaya yeğlerdi.

Rukia yavaşca odasından çıktı, merdivenlerden tutunarak inmeyi çalıştı her bir adımı onu daha kötü yaparken sonunda inebilmişti.

Salondan mutfağa doğru içeri girdi,neyseki Hisana ondan bir saat önce kalkıp iş yerine gitmişti,mutfak çekmeceleri karıştırırken sonunda bir sargı bezi ve 1 pamuk bulabilmişti sol bacağına giydiği saha çorabı çıkarıp bileğine baktı.

" Bundan emin misin Rukii-chan "

Rukia duyduğu bu sesle kafasını bile oynatmadan masa kenarlarında sandalye'de oturan beş yaşında ki kendisine çevirdi.

" Burada ne işin var ?"

" Biliyorsun ki o halinle bir yere gidemezsin. "

Gözlerini devirdi genç kız,Sargı beziyle tüm gücüyle yırttarken kıza tekrar döndü.

Boş 'da kalan bacağını salladığını görünce derin bir iç çekti. "

" Sen genelde yalnız olmazsın söylesene diğeri nerde ?"

Minik kız kaşlarını havaya kaldırıp çenesini kavradı.

" Yanımda değil ve senin onu görnek istemediğini de adım kadar eminim ?"

Rukia yırttığı bezle değiştirirken :

" Haklısın onu görmek istemiyorum."

Eski bezi çöpe attıktan sonra raflarda bulunan ağrı kesiciyi aldı.

" Yine de hala ilk soruma cevap vermedin burada ne işin var ?"

" Cafeye gitmene izin veremem. "

" Ve bende seni takmıyacam "

Beyaz hapı ağzına atıp suyu içti,kurumuş boğazı nemlenirken rahatladı bu ilaç sayesinde bileğinde 'ki ağrıyı hafiletcekti.

Minik kızın bir 'den gülmesi ile kaşlarını çattı.

" Neye gülüyorsun sen ? "

Gözlük camları ardından donuk gece mavisi gözleri şefkat,hayatta tutunarak büyümüş canlı gece mavisi gözlere çevirdi.

Minik kız daha fazla dayanamadan söyledi:

" Sen bir delisin ahaha kendi yansımasıyla konuşan bir deli Ahahahahaha."

Gözlerini devirdi,bunu biliyordu.

" Deli olduğumu biliyorum bücür. "

" Ben bücür değilim Rukiii-chan!!!"

Onunla ilk on yaşlarında görmeye başlamıştı,ne zaman bir sorunu olsa onunla konuşurdu o zamanlar sürekli dışlanılırdı.

Kimisi Dini,kimisi Türk, kimisi Annesiz olmasındandı ama kaien ile tanışmasından sonra herşey değişmişti.

Bir daha onları ne görmüş ne sesini duymuştu diğer yanı gelince ondan pek haz etmezdi onun yüzünden her şeyi kaybetmişti.

Kız zihninde cafe'de yapacaklarını karar verdikten sonra saha çorabını sol ayağın'dan dirseğine kadar çekti.

Çantasını sırtlayıp mutfaktan çıktı:

" Seninle konuşmak güzeldi."

Minik Rukia'da arkasından gelerek önüne geçti.