Cinderella's Stepsister 2

chapter 18

Тэхён

Би хүүхэд байхаасаа л ганцаардаж ганцаараа байх ямар хэцүү байхыг ойлгосон. Аав ээж хоёр минь ажилаас болж таван настайгаас минь хойш үргэлж ганцаарнг минь үлдээх болсон. Хичээлээ тараад гэртээ ирэхэд хэн ч байдаггүй. Надтай хэн ч мэндэлдэггүй том байшинд ганцаараа өдөрыг өнгөрөөдөг байлаа. Тэгээд би эмээгээсээ хамт амьдрахыг гуйж билээ.

Бүх зүйл өөрчлөгдөж байсан.

Сургуулиас гэртээ ирэхэд эмээ байшингийн дэргэд намайг хүлээгээд үргэлж инээмсэглэнэ зогсдог байсан. Тэрээр цүнхийг минь аваад хичээлийн цагаа хэрхэн өнгөрүүлсэн талаар асууж, шалгалтаа сайн өгсөн гэх болгонд толгойг минь илж сайн байна хэмээн үргэлж магтдаг байлаа. Би эмээгээс урьд өмнө нь хэзээ ч мэдэрч байгаагүй хайрыг мэдэрсэн. Хааяадаа найзуудтайгаа тоглоод оройтож ирэхэд тэр намайг зэмлэж ахиж оройтохгүй шүүү хэмээн сануулдаг байсан.

Тэр яг л миний ээж шиг

Хэрвээ би эмээтэйгээ хамт амьдраагүй бол хэзээ ч эцэг эхийн хайрыг мэдэрч чадахгүй байсан байх

Гэхдээ тэр одоо байхгүй болчихсон.

Би гэртээ ирэхэд гэр минь хооосон мэдрэмж төрүүлнэ. Энэ дэлхий дээр яг л ганцаараа үлдчихсэн юм шиг. Өөрөө лүүгээ орохоос өмнө байшинг тойруулна харав. Шатаар алхаж өрөө лүүгээ явж байхдаа өрөө лүүгээ орох эсэхдээ эргэлзэж байв.

Утас минь дугарч Согжин ах гэсэн нэр гарж ирэхэд нүдэнд харагдсан зурагын цомогыг авж ирсэн дуудлыг үл тоомсорлов. Би шалан дээр сууж эмээгын зураг бүрийг ширтэж эхлэв. Миний харсан зурагууд сайхан муухай гээд бүх дурсамжыг минь нэхэн санахад хүргэж байлаа. Бидний инээлдэн авхуулсан зурагууд би өнөөх зурагыг чанга тэврэв.

"ААААААА"би удаан тэсэж чадсангүй шууд л орилж өвдөлт болон хоосон мэдрэмжүүдыг зэрэг мэдэрч байв. Би зурагыг газар тавина босч угаалгын өрөөны онгоцонд орж суув. Хүйтэн ус өмссөнө хар хослолыг минь нэвт норгож хэдий ус хүйтэн байсан ч энэ надад хамаа байсангүй

Би яагаад үргэлжлүүлэн амьдрах ёстой гэж

Надад санаа тавьдаг, халамжилдаг цорын ганц хүн байхгүй болчихоод байхад....

Би энэ хүнд хэцүү үеийг ганцаараа давж чадах болов уу?

"Эмээ" Би хашгирлаа. Гэнэт хаалга онгойж хэн нэг нь орж ирэх үед би толгойгоо хаалганы зүг шилжүүлэв.