Ne te dy si nje roman

kapitulli 33

U hutova ne nje moment dhe me dukej sikur nuk po merrja dot fryme.Zemra po rrihnte teper fort dhe dukej sikur do me dilte fare nga kraharori.

Nuk po i pergjigjesha njehere dhe u habita.Une qe nuk rri asnjehere pa folur tani gjuha ime u lidh?

Pse po vonohem per nje pergjigje kur e di pergjigjen time?

-Mel ndoshta ishte teper heret per te pyetur dhe e di qe..

-Po-thashe dhe ai u habit.

-Cdomethene me po?Po qe ishte heret?-pyeti ky.

-Po per syte qe te pelcasin te dy.A me bere nje pyetje dhe ta dhashe pergjigjen-thashe dhe po mendoja me vete qe pse e prish cdo here momentin.

Pse jam kaq gjinofshe une?Nuk e kuptoj seriosisht!

Ai po me shikonte njehere me dyshim por pasi u sigurua mire e mire duke me pare nga koka te kembet iu formua nje buzeqeshje teper e madhe ne fytyre.Avash se do shqyesh!

-Nuk po tallesh apo jo Mel se e ke zakon ti-tha ai dhe qesha.

Nuk i ktheva pergjigje por e perqafova direkt dhe ai ne sekond ma ktheu.Po qendronim ashtu dhe ndihesha teper ngrohte dhe e sigurt.Fundja fundit ne ashtu ndihemi tek ata qe i duam..

-Se besoj dot qe me pranove seriozisht-tha ai pa u shkeputur akoma nga une.

-Se besoj akoma qe me pyete.Thashe qe do me lije te plakesha pastaj do me pyesje-thashe dhe te dy nisem e qeshem.

-Pra ti me paske pelqyer me kohe ee-tha ai dhe u shkeput nga une dhe beri ate fytyren e tij te djallezuar.

Tipike e tij!!

-Jo mer cne une?Tani rash po doja me u tall me ty.Pff-thashe dhe ai qeshi.

-Se kuptoj qe pse vetem ti e prish momentin e?-pyeti ai duke qeshur.

-As vete se kuptoj por besoj se e kam zakon.Ti e di qe sdu me u bo me shume diabet-thashe dhe i shkela syrin.

Ai vetem qeshi dhe me perqafoi serisht.E perqafova dhe une dhe po qendronim te dy ashtu.

-Apapap dy zogj te dashuruar kto dy kafshet e liruar na qenkan dashuruar-tha Kevin dhe qeshi me shakane qe tha.

Po ky ku dreqin erdhi??

Qeshi Robi dhe mendova se mos i rane dhembet.Seriozisht spo pushon akoma.Ne e dim qe eshte budall por kaq shume se prisja!I kam ngjit pak semundjen time por te lutem tashi..mua sma kalon njeri!

-Avash vella se te rane dhembet-tha Kevin dhe qesha.

Paskemi menduar te njejten gje.Mos jemi qe binjake ne me nene e babe ndryshe??

-Epo besoj se kam nje arsye pse te qesh-tha Robi dhe erdhi dhe me perqafoi mua.

-Avash se e shtrydhe te shkreten.Mendoja se sdo i shpreheshe kurre-tha ai dhe pohova duke bertitur "edhe une".

Ata pane njeri tjetrin dhe nisen e qeshen.Normale qe iu bashkova dhe une.

-Ok ok boll.Dua me te pyet per dicka Kev.Nga e dije ti qe ishim ketu ne?-thashe dhe Kevin nenqeshi.

-Normale qe ju ndoqa.Ku i dihet se ca beni vetem ne mes te malit-tha dhe qeshi.

Robi e pa me nje fytyre serioze dhe Kevin ndaloi.Ketu qesha une dhe keta po me shikonin te dy te habitur.Ca ka ?Po qeshim me rradhe!

-O Melis zemer.Ilacet me orar a mir se te bejne dem pastaj-tha Kevin dhe qeshi.

-Ou Kev e paske provuar ti?-thashe une dhe qesha me Robin.

-E ka nga eksperienca-tha Robi.

Kevin po na shikonte me inat dhe ou kthye Robit:

-Qenke bere nga ana e saj ee?Sa shpejt na tradhetove!Mire  mire shoku.Mire mire!

-He mos u merzit se keshtu te mbron dhe e dashura jote ty-thashe dhe atij i qeshi pakez buza.

-Ke te drejte.Nejse eja ikim se eshte vone tashi e nuk i diheet-tha Kevin dhe qeshi si derr.

Shkiva dhe i rash ne shpatull me doren time"te lehte".Ai bertiti nga "kenaqesia" e madhe qe i rashe.

Robi qeshi dhe ne kapi doren.U ulem poshte dhe shkuam te turma e deleve qe ne kete rast jane djemte.

Kishin ndezur nje zjarr me disa shkopinje te thate dhe ishin mbledhur rreth e qark zjarrit.U ulem aty dhe po shikoja qiellin.

-Ca po mendon?-tha Robi ne rreze te veshit.

-Dua te te them dicka por ndonjehere me duket marrezi-thashe si me pak siklet.

-Fol.Me pyet mos e ki merak-tha ai dhe qeshi embel per te me dhene atak ne zemer.

-Perse e nisem udhetimin Rob?Ty te pelqen ai qytet dhe kjo qe ndodhi kaq papritur..A ka dicka qe une duhet ta di?-pyeta dhe po prisja nje pergjigje nga ai.

Po qendronte i heshtur dhe po shikonte djemte nje me nje por ata as qe e kishin medjen.Pervec njerit.Kevin.

Ai sec po i bente dicka me shenje por nuk arrija ta kuptoja.Pastaj Kevin eshte si kalama dhe si merret vesh me hall se ca dreqin po kerkon tani.

-Robi?-pyeta dhe ai ktheu koken me nje fytyre teper serioze.

Ca dreqin ka ai ne ate mendjen e tij?Pse spo me kthen pergjigje?A thua te kete vertete dicka?

Ai qeshi dhe u habita nga ky veprim i tij.Nuk e prisja kete gje dhe po e shikoja me syte e zmadhuar nga habia.

-Po e beja kastile qe te te leja me mendimet e tua.Vertete e pelqej qytetin aman nuk duhet ta harrojme dhe per cfare erdhem.Ndoshta ty te duket cudi por mua jo.Nese nuk deshiron te vish te ma kishte thene qe ne fillim sepse te kisha lene atje-tha ai dhe qeshi lehte.

Perseri kisha dyshime dhe ai e kuptoi.Keshtu qe u ul dhe me puthi lehte ne faqe.

-Mos u shqeteso perderisa me ke mua prane-tha ai dhe me puthi serisht.

Por a duhet te kem dyshime apo jane mendimet e mia e kota?

Hedhoou it's mee..
Jam serisht gjalle per librin timm.Shpresoj tju pelqej si liber se frymezimin vallai e kam zero qesher e zero kalori..
Plixh vote and comment.
Shaka se nuk detyroj asnje njeri por beni mire qe ta beni ne fakt se ushtroni gishtat tuaj ne ate lloj menyre😂😂😂😂..
Okay kaq ishim dhe per sot.Shihemi ne kapitullin e rradhes💖