27th
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Theya’s POV)
Papunta na ako sa park ngayun, nag text na kasi siya na nag aantay na daw siya doon. Di ba nga gusto nga daw akong makausap ni Lorenz? About saan? Well, di ko alam. Ano kayang punasok sa utak nun at biglang gustong makipag kita? Sa pag kakaalam ko kasi, medyo naging busy siya dahil nag ka problema yung company nila, siya kasi ang future tagapag mana nito so kailangan niyang maging aware at tumulong na din about doon.
Di naman ako nahirapang hanapin siya, nakita ko na kasi siya kaagad na nakaupo sa isa sa mga bench na andito at parang ang lalim ng iniisip, ni hindi niya nga napansin ang pag lapit ko.
“Hey, may problema ba?” agaw ko sa atensyon niya.
“Theya, andito ka na pala” sabi niya.
Gusto ko sanang sabihin na ‘wala, wala ako dito, imagination mo lang ako’ pero di ko nalang ginawa kasi mukhang seryoso ang lolo niyo at baka mabigwasan lang ako kung lokohin ko siya.
“Ang lalim ata ng iniisip mo? May problema ba kaya gusto mo akong kausapin?” pang uusisa ko.
Nginitian niya muna ako ng tipid bago sumagot.
“tanda mo pa na may utang akong ice cream sayo? Ngayun sana kita gustong i-treat, wala ka namang lakad ano?” sabi niya sa akin.
“Hmmmm…. Wala naman. At ano ka ba? Joke langnaman yung ice cream ano, hanggang gayun ba anamn inaalala mo pa na kailanagan mo akong ilibre ng ice cream? Hahaha” matawa-tawa kong sabi sa kanya pero siya, tinignan niya lang ako ng seryoso at nag simulang mag lakad. Ano bang problema nito?
Pinabayaan ko nalang muna siya manahimik. Baka kasi nag hahanap lang siya ng tyempo para i-share niya sa akin ang problema niya. Pero nag tataka talaga ako ehh, bakit naman ako po ang na piling kausapin nito? Ay ewan.
Kinakain lang naimin yug ice cream in cone na binili niya sa store na, may mga store kasi dito sa park. Nag lalakad-lakad lang kami at mukhang paubos na niya ang kinakain niya. Ang bilis naman netong kumain. Pero sa tagal na naming mag kasama, wala pa din akong naririrnig mula sa kanya. Di kaya napipi na itong lalaking to? Huminto siya sa pag lalakad kaya naman napahinto din ako. Napansin ko na medyo tago nang part to ng park at kakaunti nalang ang nagagawing tao dito. Inubos ko muna ang kinakain kong ice cream bago siya tanungin. Di ko na kasi kaya ang pananahimik niya. Nakakatakot lang kaya.
“hey, tell me Lorenz, whats your problem? Come on, I;m here to listen” sabi ko sa kanya kaya naman napaharap soya sa akin at nag bigay ng isang malalim na buntong hininga.
“Theya, listen…” pag uumpisa ni Lorenz. Mukhang seryosohang usapan ito ahh. Medyo kinakabahaan ako.

BINABASA MO ANG
Love in Dream
Teen FictionThey say that dreams are opposite of the reality. They said that you dream a certain thing beacause you think of it. what if hindi mo naman iniisip yung bagay na yung pero napanaginipan mo. ni hindi mo nga alam yung bagay na iyun ehh. Eh ano nga ba...