Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Magpakabait kayo dito, ha?" Nakayukong sabi naman ni Maddie sa kambal habang magkatabing nakatayo. The twins were still on theit pajamas. Nasa likod naman nito si Yaya Jeni. Parang kailan lang ay gumagapang pa ang dalawa, ngayon, tumatayo na tapos ang bibilis pang tumakbo. She even remembered Connor recorded in a video the twins' very first steps.
The twin boys just giggled. "Mama! Papa! Babye!" Halos sabay pang sabi ng dalawa. Being 1 year old and a half, medyo marunong na rin magsalita ang dalawa. She even recalled Andres Emilio suddenly calling her witch when she was changing his diaper. Iyon pala, tinuruan ni Connor Andres.
She both kissed the twins' foreheads. Si Connor naman ay ganun din ang ginawa. Connor then bid goodbyes to both of the twins as well as to Yaya Jeni. Nauna naman itong lumabas sa bahay nila para magpaandar ng kotse.
"Manang, iyong isinulat ko pong instructions sa mga bata. Tapos po iyong gatas nila, ginamit ko po iyong breast pump kaya pwede na po kayong hindi magtimpla, tapos--"
"Hija," The old woman squeezed her hand, assuring her, "Oo, ako na bahala. Huwag kang mag-alala. Ikaw, i-enjoy mo pagbabalik mo ulit sa eskwela."
Maddie smiled at her. Aaminin niyang medyo kinakabahan din siya sa mga oras na iyon. Balik-eskwela na kasi siya at mga dalawang taon na rin ang nakalipas magmula 'nung tumigil siya para sa mga bata, "Sige po. Salamat po, yaya." She hugged her twins for one last before finally going out. Sumakay naman kaagad siya sa kotse, katabi si Connor sa driver seat. The Connor finally drove off, leaving their home.
"Anong oras ang first subject mo?" Connor asked her while driving.
"Nine pero orientation lang naman siguro ang mangyayari. Mabilis lang siguro kami matatapos."
"Sasamahan na lang kita, magsisit-in ako sa class niyo."
Maddison sighed at what he just said. She looked at him frustratingly, "Connor."
He shrugged, "I've noticed you earlier, you were nervous."
"I am because after two years, kababalik ko lang sa school tapos hindi ko na batchmates iyong mga classmates ko," She sighed again, "But you have a meeting with your team at 8:30. Malapit na 'yung seasonal tournament, two months na lang."
Honestly, she really appreciate Connor's gesture pero lagi na lang kasi nito siya inuuna kesa sa mga gusto nito para sa sarili - especially towards his own passion, his basketball career. Connor Andres is being too selfless towards her, palagi na lang siya nitong pinapriority.
Of course, she likes it. She loves it when she's really his priority as well as their twins. Pero minsan ay kailangan din nitong isipin ang future nito, ang future nila. If Connor always sacrifices what he wants the most in his life, how can he be completely happy?
"I can excuse naman myself kay coach."
"Ayan ka na naman." She rolled her eyes as folded her arms. Naiinis na naman siya dahil sa pagiging matigas ng ulo nito.
