APOLLON'un Kızı -1: Kayıp Güneş

Kehanet Gecesi

  Ametis Luka'yla sarılma anından sonra koşup kulübeye gelmişti.Helen içeri girmiş,Ametis'in hayat hikayesini dinlemişti.Helen gayet mutlu bir aileye sahipmiş.En azından anlattığına göre.Ametis biraz da olsa onu kıskandı.Helen işleri olduğunu söyleyip çıktıktan sonra Ametis de dışarı çıktı.

Göl kenarına geldi.Kimsenin onu görmesini istemiyordu.Bugün yeteri kadar utanıp kızarmıştı zaten."Ne diye atladın ki çocuğun kucağına?" diyordu içindeki bir ses.Ametis göle elini uzattı.Suyla oynadı.Babası hâlâ ne kendisini sahiplenmişti,ne de bir kehanet gelmişti.Herkes günlerdir kehaneti bekliyordu.Artık kimin Apollon'u kurtaracağına karar verilmeliydi.Belki de Apollon çoktan -biraz saçma da olsa- ölmüştü.Son günlerde Güneş de pek göstermiyordu kendini.Hava haziranın ortasında buz gibiydi.Ametis arkasında ayak sesleri duydu.Ayağa kalktı ve üstünü silkeledi.Gelenin Luka olduğunu anlayınca rahatladı:
—Bak,bugün olanlar için özür dilerim.Ben...ben kendimi kaybettim.Luka elini Ametis'in ağzına götürdü:
—Arkadaşlar bunun için vardır,biliyor musun bugün benim doğum günüm.Kimse hatırlamadı.Neden hatırlasınlar ki zaten?Ametis ayağa kalktı:
—İyi ki doğdun Luka!İyi ki doğdun Luka!İyi ki doğdun,iyi ki doğdun!İyi ki doğdun Lukaaaaaaaaaaaaaaaa!!!Luka yerinden kalkmadı.Kahkahalar atmakla meşguldu.Ametis de onun yanına oturdu.Sonra da Luka'nın yanağına bir öpücük kondurdu:
—Bu da benden sana doğum günü hediyesi.Luka gülümsedi."Gülünce ne kadar da tatlı oluyor."dedi Ametis'in içindeki ses.Ametis hayranlıkla Luka'yı seyretti bir süre.Beraber uzunca bir süre gölü seyrettiler.Sonra yemek yemek için gazinoya doğru yürüdüler.Yürürken Ametis sıkı sıkı Luka'nın elini tuttu.Luka hiçbir şey demedi.İçeri girdiklerinde kafalarında konferiler patladı,balonlar havaya uçtu,renkli gazlar salındı.Luka bütün melezlerin doğum gününü kutlayarak el çırptığını,odanın köşesinde "Luka İçin!"yazan tabelanın altında kocaman hediye paketlerinin durduğunu gördü.Luka bir süre bir şey diyemedi.Sonra Ametis'e haberin var mıydı dercesine bir bakış attı.Ametis sırıttı.Luka'nın doğum gününü önceden biliyordu.Nereden mi?Melez dosyalarından bulmuştu.Mekezler hakkındaki bilgileri okurken bulmuştu bu tarihi.Herkese haber vermiş,her şeyle tek tek kendisi ilgilenmişti.Luka sevinçten ve utançtan kıpkırmızı kesildi.

  Hediyeler dağıtıldı,yemek yenildi,pasta tıkınıldı.Herkes şimdi masalara oturmuş,sohbet ediyordu.Sonra hiç beklenmedik bir şey oldu.Herkes Ametis'e baktı. Daha doğrusu kafasının üzerine.Kheiron yaklaştı ve tüm melezler gibi eğildi:
—Selam olsun sana müziğin,sanatın,Güneşin ve şiirin tanrısının kızı...

  Ametis öylece kaldı.Samara adındaki kahin kız çarptı gözüne.Bir değişik olmuştu.Gözleri mor bir ışıkla parıldadı.Bir yılan tıslaması gibi konuştu:
—İki melez,biri "Şans"ın, biri "Kayıp Güneş"in kızı,
Güneşi geri getirmeye gidecek,
İhanetin beşiğinden aşkın gücüyle kurtulacaklar.
Ayların kraliçesi onlara yol gösterecek,
Fakat ağır bir bedel ödenecek...bu kelimeleri söyledikten sonra yere yığıldı.Kheiron,Apollon kulübesinin başdanışmanıyla konuştu.O sırada bir kaç melez genç kızın yardımına koştu.Başdanışman Luka ve Ametis'i gösterdi:
—Kehanet gayet açıkça belirtmiş,onlar gidecek.Apollon'u geri getirecekler,ama biri onları kandırmaya çalışacak.Ama onlar aşk sayesinde kurtulacaklar.Artemis onlara yol gösterecek ama sonda çok ağır bir bedel ödenecek.Kheiron endişeli görünüyordu.Ametis ve Luka'nın yanına geldi:
—Çocuklar,bu gece iyice dinlenin yarın sabah yola çıkacaksınız.Ametis, Luka'ya bir bakış attı.Luka da ona geri baktı.İkisi beraber gazinodan çıktılar.Vedalaşıp kulübelere geçtiler. Ametis yatağa girince hemen uyuyamadı.Bir süre sonra uyuduğunda ise kendini yine o karanlık ormanda buldu.Karşısına sakalı uzamış,sefil halde,zapzayıf bir adam çıktı.Adam zayıf bir ışık yayıyordu etrafına:
—Kızım,artık gücüm tükeniyor.Acele et...

  Ametis derin bir nefes alarak uyandı.Sabah olmuştu bile.Kapıda içinde çeşitli yiyecek ve araç olan bir çanta duruyordu.Ametis,hazırlandı.Çantayı kaptığı gibi dışarı fırladı.Luka'yı gördü.Yanına koştu.Onları zorlu bir yolculuk bekliyordu...