APOLLON'un Kızı -1: Kayıp Güneş

Kehanetin İlk Satırları Gerçekleşiyor

Ametis ve Luka kamptan çıktıktan sonra,Argus onları bir otobüs terminaline bıraktı.Kheiron'un dediğine göre melezler ve tanrılar için en tehlikeli orman:San Fransisco'daymış.San Fransisco Otobüsü'ne yerleştiler.Otobüste sadece birkaç ölümlü vardı.Ametis cam kenarında oturuyordu.Luka da her an gelebilecek olan bir saldırı için dış tarafta oturuyordu.

Ametis gece gördüğü rüyayı Luka'ya anlattı.Luka hiç şaşırmamış gibiydi.Tanrılar ölmezdi,ama güçleri tükenebilirdi.Ametis,Luka'nın omzuna kafasını koydu ve uyumaya başladı.Luka da Ametis'in saçlarını okşadı bir süre.Sonra birdenbire bir ses duyuldu:"BUM!BUM!".Otobüs birdenbire karton bir oyuncak gibi ikiye ayrıldı.Ortaya Kampe çıktı.Evet, Kampe zaten yaratıkların en kötüsüydü.Her tarafı bir başka hayvana benzeyen,belinde durmadan hayvan kafaları beliren bir iğrençlik abidesiydi.Luka,Ametis'i dürttü.Ametis,gözlerini yavaşça açtı.Ama gördüğü sahne karşısında hemen kılıcını çekti.Ok ve yaya dönüşen rengarenk bilekliği de kolundaydı.Kampe sırıttı:
—Bunlar mı efendimisssssi korkutan melezler,ama bunlar sssssavallı.sonra bir uçuş hareketi yaparak Luka'nın yanına indi.Luka ona tiksinç bir ifadeyle baktı.Kampe ona bir pençe savurdu ama Luka kaçtı.Ametis taklalar atarak Kampe'nin arkasına geçti.Kampe bu sefer ona döndü.Ona bir frizbi-bıçak fırlattı.Bir süre böyle kavga etmeye devam ettiler.Sonra ortaya siyah saçlı,kızıl gözlü,acayip aşırı güzel,uzun boylu,ince ama kaslı bir kız çıktı.Kız geldiği gibi kılıcını Kampe'nin kafasının ortasına soktu.Kampe buharlaşa buharlaşa yok oldu.Ametis yere oturdu.Yorulmuştu.Luka da yere çökmüştü.Kız,Luka'ya aşırı derece muhteşem bir bakış attı ve yılışık yılışık sırıttı.Sonra Ametis'e döndü.Ametis bu kızı hiç ama hiç hiç hiç hiç sevmemişti.Kız bildiğiniz Luka'ya koşuyordu hani.

Beraber otobüsten ayrıldılar.Kızın adı Luna'ymış.Kız onlara bir melez olduğundan,hayatından bahsetti.Onlara döndüğünde kehanet ve görev hariç her şeyi anlattılar:
—Bu kadar mı?Peki neden buradasınız,bir görev için mi?Ametis,Luka'ya uyarıcı bir bakış attı.Luka anladığını belli etmek için çaktırmadan baş parmağını havaya kaldırdı.Kız Ametis'e döndü:
—Nereye gidiyorsunuz peki?Ametis bir okula kayıt olmak için geldiklerini,kışın melez kampında kalmadıklarını söyledi.Kız,Luka'nın yanına yaklaştı:
—Ben de sizinle gelebilirim o zaman.Galiba geceyi burada geçireceksiniz,size bir otel ayarlayabiliriz.Zaten ben de her gece o otelde kalırım.Bu kız gerçekten Ametis'in hiç hoşuna gitmemişti.Beraber bir otele doğru yürüdüler.Otel sıcak bir ortama benziyordu.Kalabalık değildi,zaten lüks de değildi.Sıcak bir yuva gibiydi.Kız onlar için işleri yapacağını,onların yukarı çıkabileceklerini söyledi.Böylece Ametis ve Luka yukarı çıktılar.Luna aşağıdan seslendi:
—Sen ve Luka 2'de ben 3'te kalacağım.böylece odaya girdiler.Malesef ki odada bir sorun vardı.Bir ikili yatak vardı,başka hiçbir şey yoktu.Ametis,Luka'ya baktı ama Luka yatağa girdi.Ametis yatağın ennnnnnnnnnnnn ucuna gitti.Ama sonra belinde bir el hissetti.Arkasını döndüğünde Luka'yı gördü.Luka uykulu uykulu:
—Gel şuraya,rahat uyu.Yarın yorucu bir gün olacak,orada kıyıda köşede uyuyamazsın.böylece Ametis Luka'nın yanına uzandı.Birbirlerini izlediler bir süre ama gözleri onları uykuya zorladı.Uyandıklarında nasıl desem...Bir lav odasının içindelerdi.Sadece yatak alev almıyordu ama yavaş yavaş eriyordu.İçeri Luna girdi.Sırıtık bir şekilde hem de:
—Sonunuz geldi melezler,efendimissssssz beni çok takdir edecek!Ama sen yakışıklı çocuk,benimle gelip hayatımın aşkı olabilirsin.Kurtulabilirsin,söz veriyorum senin için çok iyi bir eş olacağım.Luka bu sözlerden etkilenmiş gibiydi.Ametis,bağırdı:
—Luka gözlerinin içine bakma.ama Luka kadına doğru yürüyordu.Ametis bağırıp çağırdı ama Luka elini kendine doğru uzatan kıza doğru ilerledi.Kız sırıttı:
—Benim büyüm öyle güçlüdür ki,büyümü sadece gerçek aşk öpücüğü bozabilir.

Ametis böylece asla yapacağını düşünmediği bir şey yaptı.Luka'yı yatağa yapıştırdı ve onu -ehem ehem-dudağından öptü.Luka birdenbire kendine geldi.Ametis utancından kıpkırmızı bir şekilde kalktı.Luka da şaşkın şaşkın kalktı ama Luna'yı görünce kendine geldi.Beraber dövüşüp kızı hakladılar-bu kelimeden her ne kadar nefret etsem de-.Kız buhar olup gitti ve o kaybolunca lavlar da yok oldu.Luka,Ametis'e döndü:
—Sen...Ametis bağırdı:
—Bunu görevimiz için yaptım!böylece ikisi de gülümseyip yatağa geri uzandılar.Kehanetin ilk satırları gerçekleşmişti,şimdi Artemis'i beklemeleri gerekiyordu...