Διαβάζοντας Εσένα

Κεφάλαιο Τρία

Πίσω στο παρόν 

Κουνάω βίαια το κεφάλι μου και κάνω πως δεν συμβαίνει τίποτα, διότι δεν έχω το περιθώριο να αφήσω ούτε τον Κέιντεν ούτε τον Ίντεν να υποψιαστούν ότι κάτι πάει λάθος. Προσπαθώ να κλέψω μία ματιά από τον Κέιντεν και όταν τα καταφέρνω νιώθω την καρδιά μου να ραγίζει. 

Μοιάζει έτοιμος να καταρρεύσει. Τα χέρια του τρέμουν και δεν μπορεί να το ελέγξει. Τα μάτια του είναι κατακόκκινα από το κλάμα, όπως ακριβώς εκείνα του Ίντεν πριν από λίγες στιγμές. Το βλέμμα του είναι καρφωμένο στο πάτωμα και δεν έχει τη δύναμη να σηκώσει το κεφάλι του και να αντικρύσει τον κόσμο. Όταν επιτέλους αντιλαμβάνεται την παρουσία μου σκουπίζει γρήγορα τα μάτια του και προσπαθεί να φερθεί φυσιολογικά. 

«Γεια, Φλώρα». 

Έχω να τον δω από το περιστατικό της τελευταίας μέρας του σχολείου και το να τον ακούω να λέει το όνομά μου δυνατά μου αφήνει μία παράξενη αίσθηση. Μόνο τότε συνειδητοποιώ ότι, παρόλο που έχουν περάσει μόνο δυόμισι μήνες από τότε, μου έχει λείψει απίστευτα. Μου λείπουν τα πάντα, η φωνή του, τα αστεία του, το αξιολάτρευτο χαμόγελό και τα μονίμως ανακατεμένα μαλλιά του. 

«Κέιντεν», προσπαθώ να μην ακούγομαι υστερικά ανήσυχη, «είσαι εντάξει;». 

Κάνει μία απόπειρα να απαντήσει ανοίγοντας το στόμα του αδύναμα αλλά αντί για λέξεις βγαίνει ένας ακατάληπτος θρηνητικός ήχος. Αρχίζει να κλαίει και δάκρυα τρέχουν στο κουρασμένο πρόσωπό του, και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι το πόσο θέλω να τον παρασύρω σε μία τεράστια αγκαλιά. 

Ο μεγαλύτερος αδελφός του, που όλη εκείνη την ώρα στεκόταν πίσω του, βάζει ενθαρρυντικά τα χέρια του στους ώμους του. «Ο πατέρας μας είχε ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο», εξηγεί στα γρήγορα, «η κατάστασή του είναι αρκετά σοβαρή». 

«Δεν είναι απλώς αρκετά σοβαρή, Τζέισον!», ο Κέιντεν φωνάζει εκνευρισμένος, «μπορεί να πεθάνει. Να πεθάνει, Τζέισον!». 

Εκείνος προσπαθεί να δείχνει ψύχραιμος, αλλά το σοκ του δεν κρύβεται εύκολα. «Για μία ακόμα φορά, Κέιντεν, ο μπαμπάς δεν θα πεθάνει», εξηγεί υπομονετικά με σταθερή φωνή, «θα είναι εντάξει. Και η μαμά είναι μαζί του». 

«Η μαμά δεν μπορεί μαγικά να τον κάνει καλά, ξέρεις». 

«Πήγαινε σπίτι, Κέιντεν. Θα αναλάβω εγώ εδώ».