BREAKEVEN

Chapter 9

Sharlene POV

"So, you're saying na andyan na naman yung creepy stalker mo?"

Nana said without breaking her attention from the novel book she's reading.

"Yes and it's getting creepy. I thought that it will stop when I got back to Philippines but I was wrong!"

Dun naman siya biglang napahinto at seryusong tumingin sakin.

"You know what Shar, our brain is a marvelous filtering mechanism. Sometimes, what we feel and what we see didn't really reflect reality."

After all she said, I didn't understand a thing. Kaluka ang isang to palibhasa AB Psychology major kaya medyo weird kausap. Pero kung malalim kalang mag isip. She always makes sense, malalim lang talaga ang naiisip at sinasabi niya.

Anyways, Nana is my closest friend now even it's not that obvious. We're not really bound to be friend like we're totally opppsite. Looks, perception, attitude, beliefs, habit and etc. But I guess, opposite do attract kasi we became friends. I met her at a party when we were at Paris. On vacation lang sila ng mommy niya dun at nagkaroon ng party for rich and well known people in Paris. Since I and her mom are famous, yes.. famous designers kaya na invite kami.

Since that her mom is old and I'm young, wild and sexy kaya di kami vibe sa party. Ayoko rin naman sa mga taong dun kasi puro pasosyal at pabunggahan ng yaman.

Then, I saw here sulking herself at the edge. She caught my eye kaya lumapit ako sa kanya. Hindi siya nagsasalita at nag oobserve lang sa paligid.

And being me, makulit at madaldal kaya di ko siya tinigilan hanggang sa nagsalita siya.

Since then, parati ko siyang kinukulit hanggang sa umuwi sila ng Pilipinas. Tho, we still communicate. Si Claire kasi naging busy sa pamilya niya at ayaw ko naman na palaging nandun.. okey lang naman pag si Devy lang pero pag andyan ang asawa niya. I can't stand seeing couple. Sakit sa mata ehh!

So yun na nga, umuwi ako dito kaso nga lang. Wala pa sila kasi nasa Norway pala sila ng family niya at ngayon lang bumalik kaya sumugod agad ako. Si Nana lang kasi sinasabihan ko ng mga bagay bagay kasi may sense siyang kausap.

"Ehh basta Nana.. Natatakot na talaga ako. Akala ko kasi stalker ko lang na die hard fan ko na italiano pero pati pa ba dito nandyan siya? Ohh my gosh... baka multo yun na sinusundan ako?"

Tinaasan niya naman ako ng kilay saka sinara ang libro na hawak niya at nilapag sa center table.

"Kumain nalang tayo sa labas!"

Bigla naman niyang sabi at di pinansin ang panicking reaction ko. Saka tumayo at naglakad papuntang pinto.

"Wait. Lemme fix myself first! Mag retouch at hairdo lang ako!"

Saka ako tumayo.

"Wag na. Okey na yan. Sa labas lang naman!"

Kinuha ko ang bag ko saka tumungo sa banyo.

"Wait for me downstairs!"

Sigaw ko mula don dahil bukas naman ang pinto. I didn't hear any words from her but i hear the door shuts.

Sabi ko na sa inyo ehh.. ganyan talaga siya. Wag na kayong umasa.

Medyo natagalan ako sa pag aayos. More likely 20 minutes akong nag ayos. Tumingin ulit ako sa reflection sa salamin saka ngumiti. I'm so pretty.

"Done!"

Saka inayos ko ang gamit ko saka lumabas na. Bumaba ako ng hagdan at nakita ko si Nana sa living room na nag aayos ng flower base.

"Sorry, did I take long?"

Tumingin naman siya sakin saka tinaasan ako ng kilay.

"Always. Anyways, okey lang kasi nagpaluto pa naman ako!"

Nakakunot ang noo kong tumingin sa kanya.

"Wait, are you saying na dito tayo kakain? Akala ko sa labas?"

Medyo na clueless siya sa sinabi ko pero agad namang nakabawi at mariing tumawa pero demure parin. Iba rin ang babaeng to. Modernang Maria Clara talaga.

"So stupid! Sabi ko nga sa labas. Dun ohh!"

Sabi niya saka tinuro ang balcony na may naka prepare na for meal.

Okey, lemme take it back. Straight forward din siya. More likely, she's the kindest rude you will ever meet.

"Nana naman ehh. Nag ayos ako ohh! Akala ko sa labas tayo kakain!"

Naka pout pa ako. I do tantrums kasi naman nakakainis.

"Oo nga, sa labas nga. Sa labas ng bahay!"

Alam kong nagpipigil siyang ng tawa kaya mas lalo akong nag pout at nag crossed arms.

"Señorita. Miss Sharlene, naka prepare na po ang pagkain."

Biglang sabi ng head nanny saka nag bow at umalis.

"Tara na, kumain na tayo sa LABAS!"

pang aasar niya sakin. Mabait at anghel ang mukha ng isang to pero grabi rin mang asar eh.

Wala naman akong ibang magawa kundi sumunod nalang sa kanya.

*****