Chapter 19

539 11 5
                                    

Sharlene's POV

When I was on that stage, I really didn't know what to do. I didn't even know what to say or for a moment I forgot how to talk. Para akong automatic na na-paralyze and I was stuck there in the crowd. I was totally frozen.

Wala talaga akong maalala sa mga nagyari maliban sa nakatayo ako sa stage na yun ng ilang minuto habang tinitignan lang sya at nabibingi sa napakalakas na sigawan ng mga tao pero sa loob parang nabibingi ako sa katahimikan. Dahil di ko alam kung ano ang isasagot ko. And I was too overwhelmed with everything kaya bigla akong tumakbo papalayo at hindi ko alam kung saan papunta hanggang sa wala sa sarili na natunton ko ang bahay namin.

I throw myself in bed habang hinihimas ang ulo ko na kanina pa nanakit sa kakaisip sa mga nangyari. My cellphone, my laptops and everything on line are buzzing. Lahat ng kilala ko nag tetext, nagchachat at tumatawag sakin asking me about Dayne and what happened early which I don't even know how to react.

Tumayo ako atsaka pinatay lahat ng may connections para matahimik muna ako lahit ngayong gabi lang. Kasi hindi ko alam ang gagawin ko. Ang gusto ko lang naman ay maging masaya at maging tahimik. I've had enough of pain already at ayaw ko ng makaramdam nun kahit kailan. Ayaw ko na ulit masaktan.

.......................................................................unfinished

BREAKEVENTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon