A Journey in Gehenna (On-going)

Journey 12: Angel and Demon

Journey 12: Angel and Demon

╰Danielle's POV╮

It's Thursday and today is the second day of Saint Catherine High School's foundation day. Allowed pa naman kami pumunta dito kahit tapos na ang performance namin basta lang daw mag-school uniform kami 'pag pupunta rito.

One o'clock na pala. Na-late kasi kami ng punta rito kaya dumiretso kami sa cafeteria nila. Kasama ko naman sina Ria, Dizer, Auster, at Evan. Three o'clock pa naman magsisimula ang performance nila Blisse so kakain muna kami.

I felt guilty for not telling Blisse what really happened last Saturday. Ayokong isipin niya na na-comatose sina Ria at Dizer ng tatlong araw dahil sa kaniya. Actually, we practiced our play without them kaya may ilang scenes na first time lang nilang ginawa. Kaya, nagpatulong kami sa kaklase naming may ability na makapag-erase ng memory.

Bumuntong-hininga muna ako bago ko mailapag lahat ng in-order ko. Halos mapuno ang buong lamesa nang inalis ko ang mga pagkain sa dalawang tray.

"Riamie, Dizer." I called them as I was holding the spoon tightly. I was just preventing myself to get mad at them. Ako lang naman kasi talaga ang nag-order ng pagkain. Only food helps me to control my emotions. Napayuko naman ang dalawa. Sumubo muna ako bago magsalita, "What you did was insane. You knew that the spell you casted is forbidden, yet you still used it."

"I'm s-sorry, Danielle." naiiyak na wika ni Ria.

"Don't be sorry, Ria. Ako ang dapat na mag-sorry kasi ako ang nagtulak sa 'yo na gamitin ang spell na 'yon." sabi naman ni Dizer habang nakatingin sa 'kin. Ako ba si Ria? Tuluyan namang napahagulgol si Ria. Hindi ko naman sila pinapagalitan, ah.

"Stop weeping, Ria!" I hissed, "People might think that I'm bullying you."

"Sorry, Danielle. The drider was just too strong and it was impossible for us to beat it."

"I know." gusto ko silang sigawan pero pinipigilan talaga ako ng pagkain, eh," You must be thankful that you just slept for three days. What if you died because of that spell? You absorbed too much energy at hindi natin alam kung ano pa ang puwedeng mangyari."

"I d-don't c-care if I d-die, Danielle." Ria sobbed, "At l-least, we s-saved Blisse."

"Isa rin 'yan sa kinaiinisan ko." mas hinigpitan ko naman ang pagkakahawak ko sa kutsara.

"What do you mean, Danielle?" Dizer asked in bemusement.

"Naiinis ako kasi 'di ko kayo natulungang iligtas si Blisse."

Ilang minuto ring walang nagsalita sa 'min. Kahit sina Auster at Evan na kanina pa nakikinig ay wala ring reaksiyon.

"Dahil sa hindi mo kami natulungan, kaya mo gustong magalit sa 'min?" tanong ni Ria pero this time, hindi na siya umiiyak.

"Why? Anong silbi ko bilang kaibigan niyo kung nahihirapan kayo samantalang ako, hindi? Halos mamatay na 'ko nang makita ko kayong duguan at walang malay." sumubo ulit ako matapos sabihin 'yon.

Pinagpatuloy ko na lang 'yong pagkain ko. Masyado na kaming nagiging madrama. I felt that all of them was staring at me but I don't care as long as I have food here.

"Gusto niyo ba?" pag-aalok ko sa pagkain ko pero umiling lang sila.

"Bilisan mo na lang diyan. Pupunta pa tayo sa gym para maghanap ng mauupuan." nakangiting sabi ni Auster kaya ningitian ko rin siya.

Agad naman kaming lumabas ng cafeteria pagkatapos kong kumain para pumunta sa gym. I heard that the performances today will be held there. On the way, nakita namin si Samael na mukhang papunta rin do'n.