Reflection | Kim Namjoon

14

"So baby don't open the door.
Cause you can never close the door,
Do you really have to know?"

14

soundtrack: taemin - door

3 ay? 4 ay?

Zaman kavramı, benim için işlevini kaybetmişti. Aylardır kendi ülkemden uzaktaydım. Kedimden, sevdiklerimden...

Kim Namjoon'dan.

Adı aklımın tozlu raflarında kendi belli edercesine kımıldandı. Beynimin içi toza bulandı. Onun haricinde hiçbir şeyi duyamaz, göremez oldum.

Özlem çok ağırdı.

Hala her gece rüyalarımda dudaklarımın arasındaki dudaklarını hissediyor, bana bakışlarına tutunuyordum.

Bu arada... Seçmeler çoktan bitmişti, Big Hit yeni kız grubunun çıkışını yapmıştı. Beklenilenin aksine, grup çok başarılı olamamıştı ve Big Hit grubu dağıtmıştı. Her şey 3-4 ay içerisinde olmuştu. Ben ise olayları uzaktan, medyadan takip ediyordum.

Düşünceler içinde kıvranırken, telefonumun titremesiyle beynimin içini kaplayan derin sulardan sıyrıldım.

"Efendim Asami-san?"

"Ji Sun-sshi! Bugün seni çok harika bir yere götüreceğim, hazır mısın?"

Dudaklarıma mezardan çıkma, kuru bir gülümseme peydahlandı. "Asami bugün hiç halim y-" küçük bir bağırışla sözümü kesti.

"Hadi ama! O kadar para verdim, sırf benim hatrım için gelmen gerekir..."

Gözlerimi devirip kapattım ve derin bir nefes aldım. "Pekala, ne zaman?"

"Bir saate çıkmamız gerekiyor, hemen hazır ol."

Telefonu kapatıp büyük dolabı açtım ve elime geçen ilk şeyi, yani gri kısa elbisemi, altına da dizime kadar gelen siyah çorapları geçirdim.

Saçlarımı siyaha boyatmış ve kısaltmıştım. Kahküllerim uzamıştı, ben de tekrar kestirmemiştim. Artık bir idol olmayacağım için... Görünüşüm hakkındaki kararları kendim verebilirdim.

Bir anda bu düşüncenin gerçekliği beni sarstı, acıyla sıkışan göğsüm yüzünden iki büklüm oldum ama düşmeden kenardaki sehpaya tutunabildim.

Gözlerimin dolduğunu hissediyordum... Ama ağlamak istemiyordum.

Kendimi sıkarak doğruldum ve hafiflemiş olan acıya aldırmadan çantamı toparlayıp, saçımı taradım. Makyaj malzemelerinin yüzüne bile bakmamıştım. Lensle uğraşmak istemediğim için büyük çerçeveli gözlüklerimi taktım ve evden çıktım.

Ev... Ev gibi hissettirmeyen, Big Hit'in bana tuttuğu bu kocaman mülk. Büyüktü, lükstü. Gelin görün ki evde kullandığım 3 yer vardı. Birisi yatak odası, ikincisi yatak odasındaki lavabo, üçüncüsü de mutfak. Diğer kısımlarda ne var, ne yok hiç bakmamış, merak dahi etmemiştim.

Asami'yi beklerken, düşüncelerimin etkisiyle farkında olmadan baya yürümüştüm. Harajuku'da yeni açılan Line Friend binasına girmiş, kendimi durduramadan BT21 katına çıkmıştım.