19

1.2K 74 40
                                    

"If there's a beginning...
I don't wanna listen to that.
Something that's too right, too much consolation..
I don't wanna listen to that!"

19

soundtrack: bts - outro: tear

"Ne?"

Namjoon oturduğu yerden kalkıp ellerini saçlarının arasından geçirdiğinde gözlerim sadece onu takip ediyordu.

"Bugün Big Hit'e, yani benim şirketime, rest çeken bir şirket ile buluşman varmış Ji Sun!"

Vücudum hissizleşmiş gibiydi. Hareket edemiyordum, tek yapabildiğim ifadesiz suratımla Namjoon'un sinirden damarları çıkan yüzünü incelemekti. Sesimi kullanabileceğimi fark ettiğimde, kısık bir şekilde kendimi açıklamaya çalıştım.

"B-ben kimseyle buluşmadım, buluşmayacaktım."

"Yalan söyleme!"

Sesini ilk defa bu kadar sert ve yüksek duymuştum. Tüm vücudum korkuyla titrediğinde, gözümün önünün karardığını hissetmiştim. Bir adım geriye atıp ondan uzaklaşmak istedim. Beynimin içinde çığlık atmaya başlayan anıları susturmam gerekiyordu.

"Sana sus dedim aşağılık kadın!"

Babam boğazı yırtılacak kadar çok bağırıyordu. Babam neden anneme bağırıyodu?

"Lütfen, bağırma yine Ji Sun duyacak..."

Annem duvarın önünde yere çökmüş, kısık sesiyle ağlıyordu. Kaşlarım çatıldı. Annem ağlamamalıydı. Neden ağlıyordu?

"Duysun be! Duyarsa duysun! Ben sana da, kızına da katlanamıyorum artık. Ne haliniz varsa görün."

Elindeki kahverengi sıvı dolu süslü bardağı duvara çarptığında bardak patlamış, her yer cam olmuştu. Babam umursamadan sandalyeye koyduğu ceketini aldı ve kapının arkasına gizlenmiş beni görmeden yanımdan geçip gitti, dış kapıyı açtı. Çıkmadan önce son bir kez arkasını dönüp eve baktığında gözlerimiz kesişmişti.

O gözlerde bu zamana kadar hiç sevgi görmemiştim, evet.

Fakat bugün farklıydı.

O gözler bugün daha önce hiç görmediğim bir nefretle parlıyordu.

O gün, onu son görüşümdü.

Namjoon'un yüz ifadesi değiştiğinde yüzümün aldığı şekli ve rengi tahmin edebiliyordum. Yine oluyordu. Hissediyordum.

"Ji Sun?"

"G-git."

Namjoon bana doğru bir adım attığında geri çekilip ona baktım.

"Sadece git."

Arkamı dönüp banyoya girdim ve kapıyı ardımdan kapatıp kilitledim. Ellerimin ve bacaklarımın titremesini umursamadan sırtımı kapıya yasladım. Bedenim daha fazla ayakta duramadığında kendimi bırakıp yere oturdum.

Reflection | Kim NamjoonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin