Be Mine 968106

8

ჯონინი ჩემსკენ შემობრუნდა და სახეზე დაჟინებით მომაშტერდა

-ეს სარკაზმია თუ შენც გინდოდა ეს გამეკეთებინა

-სარკაზმია რათქმაუნდა შე *ლეო ~მისკენ მივბრუნდი და სახეში დავარტყი~ აქ საჭორაოდ არ მომიყვანიხარ, ათმაგად აგებ პასუხს რაც მას დაუშავე

ჯონინმა თავი ასწია და პირიდან სისხლი გადმოაფურთხა

-უკვე გაჟიმე?

მისმა სიტყვებმა უფრო გამამწარა და ისევ დავარტყი, ძირს როგორც კი დაეცა მუცელში მუხლი ჩავარტყი მას კი სიცილი აუვარდა.

-იცინე ეს შენი ბოლო დღეა

ვუთხარი თუ არა ისევ დავარტყი. მომმვარდა და ზემოდდან დამაჯდა, ყელში ვწვდი და ახლა მე ვიყავი ზემოდან. თავი თითქმის წყალში ჰქონდა ჩაყოფილი და ბოლომდე ჩავაცურე.

-ბექიონს ბოდიშს მოუხდი ~ცოტა ხანში თავი ამოვაწევინე

-პირიქით უარესს ვუზავ

-წყალი გონებას ხსნის ~ისევ რამოდენიმე წამით ვაყვინთავე~ ეს შენი ბოლო შანსია ~როგორც კი ამოვწიე ჰაერი ხარბად ჩაისუნთქა

-შენს თავს შეხედე პიდარასტო, შენი ღამის კოშმარი გავხდები

-იმედია

ეს იყო ჩემი ბოლო სიტყვები, ამჯერად მისთვის ამოსუნთქვის საშუალება არ მიმიცია. ვიგრძენი რომ აღარ მეწინააღმდეგებოდა, სხეული მთლიანად მოუდუნდა ხელები როგორც კი გავუშვი წყალში ჩაიძირა.

მობილური ამოვიღე და სეჰუნს მივწერე

რომელ საავადმყოფოში ხართ

პასუხისთვის დიდხანს ლოდინი არ მომიწია. საავადმყოფოში ბექიონი ვიკითხე და პალატის ნომერი მითხრეს. როგორც იქნა მივაგენი და შევედი. მძინარე ბექიონი და სკამზე წამოწოლილი სეჰუნი დამხვდა

-ჩანიოლ ~ამოიჩურჩულა სეჰუნმა

-მე დავრჩები, მადლობ რაც გააკეთე