5 ~აქ მომხდარი აქ რჩება~

781 70 6
                                    

მთელი სხეული მტკიოდა, ფეხზე ძლივს ვიდექი. კლეტკას მივეყრდენი ხელებით და ღრმად სუნთქვა დავიწყე.
ჩემს ხელზე სხვისი ხელი ვიგრძენი თუმცა ამ ხელს ვცნობ ის ხომ ყოველთვის ჩემს სახეზეა აღბეჭდილი

-..ჩანიოლ

ძლივს წარმოვთქვი მისი სახელი მისი ცხელი სუნთქვა ყურზე ვიგრძენი

-მე მოვიგე

მისკენ შევბრუნდი და თვალებში ჩავხედე
უცებ შეცბა და უკან დაიხია

-და რა... ახლა შენი მონა ვარ?

-რათქმაუნდა არა

ჩემს თავზე საშინლად ვბრაზობდი ის ერთადერთი შანსი დავკარგე
სიჩუმე იყო
მოედანზე ჟრიამულს თუ არ შევიმჩნევდით, ჩანიოლს თვალებში დაჟინებით ვაშტერდებოდი ის კი თვალს ვერ მისწორებდა

-ჩემი შეყვარებული ხარ

აი რას გავურბოდი, რისთვისაც ვცდილობდი გამარჯვებას. ჩემთვის ეს მონობაა
ეს სანაძლეო არ უნდა დამედო

სახლში ფორმით დავბრუნდი
დიდხანს კიდევ არ გამომადგება და არც მგონია თამაშის სურვილი ოდესმე გამიჩნდეს
სახლის კარი როგორც კი გავაღე წინ დედაჩემი დამხვდა დოინჯით

-ჯანდაბა!!

საშინლად შემეშინდა და უეცრად წამოვიყვირე, მოჩვენებას გავდა
ამდენი ხანი ასე იდგა ჩემს შესაშინებლად?

-ღმერთო!

უცებ გავიაზრე რა ვთქვი და "ჯანდაბა" "ღმერთო"თი შევცვალე

-ძმაკაცები ასე გკოცნიან?

მაგარია, ისევ ჩანიოლი გამახსენდა
უბრალოდ გვერდი ავუარე და ჩემს ოთახში ავედი

ახლა სირბილიც არ მიშველის. რა უნდა ვქნა.

შხაპი მივიღე და პირსახოც შემოხვეული ოთახში ტანსაცმელს ვეძებდი

Be Mine 968106Donde viven las historias. Descúbrelo ahora