Be Mine 968106

17

ბექიონის სახლის წინ ვიდექი და გამომშვიდობების სხვა და სხვა გზა მიტრიალებდა ტვინში მაგრამ შესვლას არ ჩქარობდა. არც მინდოდა შესულიყო მაგრამ პირელივე დღეს არ მინდა შევაშინო

-გინდა..? ... შემოხვიდე?

-ამ.. რავი კი

სახლში შევიდა და მეც შემიპატიჟა. სახლი ზედმეტდ სუფთა იყო. თეთრი ფერი ჭარბობდა

-რამე გინდა

მკითხა და სამზარეულოში გავიდა რომელიც საკმაოდ კარგად ჩანდა

-არა მადლობ

დივანზე ჩამოვჯექი და მოფუსფუსე ბექიონს ვუცქერდი

-რას აკეთებ

-აქ ცოტა.. არეულობაა

როგორც იქნა შეეშვა და სულ მალე ჩემს გვერდით მოკალათდა

უხეში სიჩუმე ჩამოწვა

-მომენატრე

სიჩუმეს ვარღვევ და რეაქციის სანახავად ბექიონს ვუყურებ. მალევე თავს ჩემსკენ აბრუნებს და თვალებში მიმზერს

-იგივე პასუხს არ ველოდები

არ მინდოდა ჩემი სიტყვები არასწორად გაეგო თუმცა, რომც გაეგო მერე რა. ნუ თუ ასეთი უცნაურია რომ მომენატრა

-მეც მომენატრე

ხმადაბლა მაგრამ გასაგებად ამოილაპარაკა, მისმა სიტყვებმა ნამდვილად გამაოგნა. მე მოვენატრე? დარწმუნებულია ვის ეუბნება?

ზურგზე ხელი ნელა შემოვხვიე რასაც ბექიონის თვალების გაფართოება მოჰყვა. კალთაში ჩავისვი და მის ზურგზე ხელი ავასრიალე. სხეული დაეძაბა და ჩემს მოძრაობებს აკვირდება. ახლოს ვქაჩავ და ვეხუტები. მისი სურნელით გაბრუებული თვალები მეხუჭება და ხარბად ვისუნთქავ. ზურგზე მის ხელებს ვგრძნობ და ძლიერად მეკრობა

თავს ჩემს ყელში მალავს რამაც ჩემი ჭკუიდან გადაყვანა გამოიწვია რადგან მის ტუჩებს და ცხელ სუნთქვას კანზე ვგრძნობ