Dominika (Brgy. Maligaya #1)

Chapter 2

Lunes na ngayon.

Tinapos ko kahapon ang project na tinutukoy ni Niña.

Nag-aayos na ako para sa klase. Kumain na naman ako, kaya inaayos ko na ang uniporme ko.

"Bentoy, Giro, alis na ako, a? Mag-aral kayo'ng mabuti." I disheveled their hair.

"Ah! Ate naman, o! Buong umaga ko itong inayusan!" Ika ni Giro habang inaayos muli ang nasirang style sa buhok.

"Okay lang 'yan, gwapo ka pa rin."

"Aishh.." OA talaga ni Giro.

"Haha.. Ma, mauna na po ako, a? Sige, po.. Mahal ko po, kayo.." I've always been sweet to my family ever since... Well..

"O, sige.. Paalam na, anak at meron pa akong trabahong dapat ayusin kanila Mang Ignacio." Sabi n'ya.

"Anak, pasensya na kayo dahil wala na naman akong pang-baon." Ani mama.

"Ayos lang, ma. Okay lang naman sa 'min." Si Bentoy ang nagsalita.

"Ah, sige na at baka ma-late kayo."

"Opo, ma!"

And with that, we went our separate ways. Malayo-layo ang school na pinupuntahan ko kaya mga bandang 6:45 ng umaga, naglalakad na ako.

Kahit na pwede namang mga 7:30 AM magsimulang maglakad ang mga kapatid ko, gusto raw nilang sabay kaming pumasok patungong eskwelahan.

Kung 7:00 AM naman akong pupunta, 'di naman sa mali-late ako, dahil may 15 minutes pa before the class starts, pero I live in the saying, 'The early bird catches the worm'

Habang naglalakad, nakita ko ang sasakyan nila Chelsea, matalik na kaibigan ko sa school. Their car stopped in front of me.

"Marie! Hi! Sumabay ka na sa 'min, bes!" Kumaway-kaway s'ya.

Tumungo ako roon.

"Hi, bessy! Good morns! Halika!" Binuksan n'ya ang pinto sa backseat dahil d'yan naman s'ya naka-upo.

Minsan, nabibiyayaan ako'ng makasabay si Chelsea sa umaga.

"Thank you, Chels." At pumasok na.

"So, what's up? I missed you!" Yakap n'ya agad sa 'kin.

"Okay, so, first of all, good morning, too, Chelsea Ann. Second, magandang umaga rin, kuya Fernando," tumango ang driver nila sa 'kin, " Third, I missed you, too! And, well, okay lang naman. Just my usual status."

Nang nakarating na kami sa school, lumabas na kami.

"Thanks, kuya Fernando! Mamayang 6:00 pala ang uwian namin!" Chelsea bid goodbye to their driver.

Malaki ang school na ito. From grade 7 hanggang grade 12 ang highschool department. For each grade level, may tatlong sections.

Magkaklase kami ni Chelsea sa section A. Classmate din namin si Niña. Only that, Chelsea said na nakapasok lang daw siya dahil noong grade 10 kami, nang sa public pa ako, ako ang tagagawa ng projects n'ya.

"Hi, Chelsea! Sabay tayo mag-lunch, a?" Aya ng isang gwapong basketball player na, I think, ang pangalan ay Paulo.

"No thanks. My lunch is reserved for Marie." Ayaw daw n'yang ligawan s'ya dahil wala dawng forever.

"Oh, come on, Chelsea. I think his nice." I smiled an apologetic one to the guy.

"Know what? Kung gusto mo, sana ikaw nalang 'yong niligawan. Nakakainis kasi 'yang mga playboy, e. Damn."

"Love isn't what I need right now, Chelsea."

"Haayy.. I know.."

Habang naglalakad kami at may humila sa akin.

"Oh my-"  Hindi natapos so Chelsea ang sasabihin n'ya