Mika's POV
We are on our way to St. Luke's Medical Hospital. Yes! nasa Pilipinas na ulit ako but this time hindi na lang ako, I am with Valerie and her personal nurse. Mag-the-three days na rin kaming andito. We are staying in our house here in Manila kasama sina Mommy. Alam na nila Mommy ang tungkol kay Val -malamang diba? - though not the whole story. Alam na rin nila ang condition nito. Inaamin ko naman na hindi pa ako ready na ikwento yung totoong detalye sa kung paano nagkaroon ng Val, alam kasi nila na patay na patay ako kay Vic noon at iniisip nila hindi ako gagawa ng ikasisira ng relationship namin. Everytime I attempt to discuss it, parang may kung anong bumabara sa lalamunan ko. Parang may needles na tumutusok sa puso ko at laging mukha ni Vic ang nakikita ko everytime I closed my eyes trying to muster every detail of that night. Habang inaalala ko yung gabing yun, naiiyak nanaman ako..
Val: Are you alright mommy? why are you teary eyed? (kanina pa pala niya ako kinakalabit, ako kasi yung nakaupo sa front seat while sila naman ni Nurse Iris yung nasa likod - may tinatanong siya)
Mika: Sorry baby... Mommy's okay. It's nothing... mmmm... Just tired baby... Aren't you tired? You can sleep first if you want, we'll just wake you up once we'll reach the hospital.. (napansin kong parang hindi siya mapakali) Why baby? Is there something bothering you? (napatingin ako kay nurse Iris na tinitignan din si Val)
Val: Hhhmmm... (huminga pa siya ng malalim) mo..mommy... can we not go to the hospital today? It...its... just that...
Mika: Are you scared? (napabaling ako sa driver) Kuya, ihinto nyo po saglit yung kotse (sumunod naman yung driver namin, bumaba ako at lumipat sa likuran) Baby, come here (kinandong ko na lang siya) Mommy's here baby. I won't let anything hurt you okay? (nag-nod lang siya at niyakap ko na lang siya, halatang takot yung bata)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Vic's POV
Vic: Babe... lets have lunch together pleeeaase? (pagpapa-cute ko sa kanya. Andito kasi ako sa clinic niya ngayon, dito na ako dumiretso after ng training namin paano ba naman biglang sumakit yung ulo ko) Besides, I miss you so much. It seems like forever already since... (she cut me off sabay face palm sa akin, nilalapit ko kasi mukha ko sa kanya para i-kiss sana siya)
Miky: Gooossh!! Babe, too clingy... are you sure you're sick? -see? maarte rin to eh pero nakangisi naman- Babe, as much as I love to but I can't. I have a client to meet.. (yumuko siya at napabuntung hininga pa) besides, you're not feeling well, look... (sabay hablot nung thermometer na inipit niya sa kilikili ko) you have a slight fever. You may sleep here while I'm checking on my patient. (oh! good Lord... why this girl is so pretty? Walang duda na nahulog na nga talaga ako sa kanya)
Vic: Hey! (hinawakan ko siya sa chin niya at inangat ang ulo niya) it's okay babe, I'm okay. (I smiled at her, my sweetest smile. Yung smile na hindi niya ma-resist. Alam kong nag-woworry siya, five days na rin kasi since dumating siya dito at ngayon lang kami nagkaroon ng time at may sakit pa ko at ironic pa kasi hindi man lang niya ako maalagaan kaya mas na-bobother siya)
BINABASA MO ANG
To Love is to Destroy (Mika Reyes and Ara Galang Fan fiction)
FanfictionPagpasensyahan na po...