Vic's POV
Pagkarating naming garden agad akong umupo sa isa sa mga upuan dito.
Vic: Okay, spill it Thom. Tungkol ba to saan at parang ang ilap mo ngayon? (seryoso kong pagkakasabi, kanina pa tong bansot nato eh, napipikon na ako sa katahimikan at kaseryosohan nito) Alam kong hindi to tungkol sa negosyo kasi galing akong grill, cafe at resto kanina pero wala ka naman doon.
Thomas: (Grabe, parang walang narinig, nakatulala lang. Magsasalita na naman sana ako) Vic? (napatingin na lang ako sa kanya ng deretso, hindi ko talaga alam kung saan patungo tong biglaang heart to heart talk namin. The last time I check wala naman kaming issue or something. Medyo matagal-matagal rin akong nakatulala sa kanya ng biglang) How much do you love Miky? (I really don't know where he's coming from, parang ang labo naman nitong taong to. Tatayo na sana ako para mag-walkout ng...) What? Wait! Saan ka naman pupunta? (tanong nito sa akin)
Vic: Ano bang klaseng tanong yan Thom? You looked, sounded serious kanina tapos ito? yan? yan ang itatanong mo? Yan ang gumgulo sayo? I.. I... just don't get it. (umupo na lang ako ulit)
Thomas: Why don't you just answer my goddamn question? (nabigla ako sa naging reaction ni Thomas, seryoso talaga siya)
Vic: Okay, look... (wala ng paligoy-ligoy pa) I won't deny it. We are experiencing some difficulties in our relationship right now. (halatang nagulat siya, that's the least answer na posible nya kasing makuha when it comes sa amin ni Miky) Our relationship seemed so perfect para sa iba pero gaya rin ng ibang couples dumadaan at may dumarating rin na problema sa amin but we both promised to fight together. Ang hindi ko lang maintindihan is bakit ka ba nagkakaganito? Why you act as if you care? Okay, don't get me wrong pero we're talking about Miky here. Hindi ka naman nakikialam sa aming dalawa ah? Why now? Why this sudden? nakakapagtaka lang talaga... (napatahimik si Thomas, halatang nagulat siya sa mga huling tinuran ko, hindi naman kasi ako nagkukwento sa kanya or kung kanino man regarding sa status ng relationship ko. Ang alam nila ay okay kami, yun din ang akala ko)
Confusion is written all over my face, natahimik na naman siya. Ang labo lang talaga kausap ng isang to. Sa totoo lang, sorry pero sumabog na rin ako, honestly, wala pa akong pinagsasabihan ng hinanakit at saloobin ko tungkol sa amin ni Miky. Believe me, we are both okay. Yun yung akala ko pero as the time goes by parang nagiging distant na kami sa isa't isa. Oo nga't we keep in touch pero iba na yung situation. Dati akala ko pagsinundan niya ako rito eh mas magiging bonded kami pero sa mga nangyayari ngayon parang yung dati lang? Yung time na hindi pa kami lubusang magkakilala, lagi na lang kasi siyang nagpapaka-busy. Parang yung time na kina-counsel pa niya ako at yung time na nag-aagaw buhay ang kapatid niya sa hospital. Ganitong ganito yun pero ang hindi ko lang ma-pin point is bakit? Wala na rin kasi kaming time na mag-usap. After that whole afternoon date that we had, wala na ulit kami communication. Ako na siguro ang OA, alam ko two days pa lang kaming hindi nag-uusap pero ngayon lang kasi talaga to. Hindi naman kasi nage-end ang day na walang kahit text, missed call or call na manggaling sa kanya. Napa-paranoid ako inaamin ko, ganito rin kasi yung nangyari sa amin dati ni Mika, yun bang after our long afternoon talk, if I am not mistaken nagsusumbong si Mika noon sa akin tungkol doon sa Agent na may gusto raw sa kanya pero enough na sa details. Hindi ko lang lubos maisip na after that whole afternoon skyping eh wala ng kasunod. I was back to my senses ng bigla akong tapikin ni Thomas.

BINABASA MO ANG
To Love is to Destroy (Mika Reyes and Ara Galang Fan fiction)
FanfictionPagpasensyahan na po...