çağla'nın yüzünde korku,endişe,heyecan bir çok şey vardı daha fazla oyalanmadan zarfı açtım içinde kırmızı bir not vardı notta şöyle yazıyordu "benim olanı senden geri alacağım" sinirle ayağa kalkıp masanın üzerinde ne varsa yere attım çağla korku dolu gözlerle bana bakıyordu "çağla seni kimse benden alamaz buna izin vermem sen benimsin lan" dedim çağla sustu konuşmuyordu diyecek bişey bulamıyordu çağla yanıma gelip sakinleşmem için sıkı sıkı sarıldı biraz öyle durup sakinleştim koltuğa oturdum ve nota uzun uzun baktım en sonunda çağla sinirle notu elimden aldı çöpe attı tepkisiz kaldım çağla dizime kafasını koyup uzandı aradan yarım saat geçmişti çağlanın saçları ile oynarken uyuya kaldığını fark ettim çağla bu aralar çok hırpalanmış ve zor günler geçirmişti artık daha çabuk uykuya dalabiliyor sinirine az olsada hakim olabiliyordu benim miniğim işte ailesi trafik kazasında öldüğü zaman onu ben kurtardım kazadan ama onun haberi yoktu çağlayı kucağıma alıp odasına çıkardım yavaşça yatağına bıraktım üstünü örtüp saçlarına kendisi gibi minik bi öpücük bıraktım ve odadan çıktım seviyorum çağlayı deli dolu hallerini minicik bişey olmasını ve çilek kokusunu benden fazla durmadan gittim uyudum sabah kalktığımda çağla kahvaltı hazırlamıştı ayşe hanım 1 hafta izinliydi o yüzden çağla yapıyordu yemekleri bana tabak hazırlayıp önüme koydu "çağla kaza hakkında bir şey biliyor musun?" çağla sesiz kaldı bir süre "tek hatırladigim kazadan sonra bir kişi beni kucağına alıp yol kenarına bırakıp gitmesi" dedi çağlayı bırakıp gittikten sonra yanımda çalışan bir çok kişiye çağlayı adım adım takip etmesi için yüklü miktarda para ödedim çağlaya bir sürprizim vardı çağlanın çok seveceğine emindim...
arkadaşlar artık hergün bölüm atmiycagim okuma sayısı ve oy sayısını lutfen yüksek tutalım😇
kitabı calana veya taklit edene hukuksal islem baslatiyorum😉
