bölüm 16

34 12 14
                                    

Çağla'nın herşeyi bu şekilde öğrenmesini istemiyordum bir mucize olsun bir mucize olsun defalarca içimden tekrar ettim tam açıyordum ki zil çaldı mucizem olmuştu işte derin bir nefes aldım baya rahatlamıştı içim çağla bu odaya bugün girmemeliydi aşağı inip kapıyı açtım gelen kargoydu çağla hemen öneme gelip kutuyu aldı ve imza attı teşekkür edip kapıyı kapattım "miniğim kutuda ne var"
Çağla kutuya mutlu mutlu bakarken omzuna dokundum irkildi o kadar dalmıştı ki beni unuttu sorumu tekrar sordum "canım deve sipariş ettiğim kitaplar gelmiş"
içten içe bende sevindim ama çağlaya pek belli etmedim kitap okumayı en az çağla kadar bende seviyorum çağla kitapları kutudan çıkarırken dikkatimi çeken bir kitaba uzandım kitabı alıp incelerken çağla bana tuhaf tuhaf baktı ne var dercesine bakış attım göz devirip önüne geri döndü "ne zaman sipariş ettin benim neden haberim yok"
omuz silkti fazla üstelemedim galiba çağlaya odayı unutturdum içimde sevinç çığlıkları atarken çağla kitapları kutu ile birlikte odasına çıkarmak için yeltendi "hoop minik kız dur sen ben götürürüm odaya"
çağlaya göz kırpıp kutuyu yukarı çıkardım çağla ile birlikte yeni kitapları rafa yerleştirdik bu kız yeni kitap alınca beni unutuyor be "arda hadi bir kitap seç bahçede okuyalım ya" aslında güzel fikir çağla kitabını çoktan seçmişti bende dikkatimi çeken kitabı hemen alıp aşağı inmeye doğru yöneldik merdivenin başında çağla yukarı odaya baktı ardından aşağı inmeye devam etti bahçede ki salıncaklara oturduk kitap okurken zamanın nasıl geçtiğini anlamadık bile aldığım ince bir kitap olduğu için hemen bitmişti çağlaya baktım kitabın bir kısmını bitirmişti hava kararmaya başlamıştı çağlayı rahatsız etmeden eve doğru ilerledim odama hızlıca çıkıp hırka aldım ve yavaşça bahçeye ilerledim hirkayı omzuna koyunca beni fark etti "hadi eve geçelim salonda devam edersin" küçük bir çocuk gibi kafa salladı kolumu omzuna atıp eve doğru ilerledik çağla salona geçip rahat bir şekilde oturdu mutfağa geçip kahve yaptım "kahveyi neden ben yapıyorum daha doğrusu neden ben kahve yapıyorum"
aklımdan geçen deli düşünceler ile boğuşurken düşüncelerimi çağla'nın cümlesi kesti "çekil kenara arda kahve taşıcak" çağla kahveyi fincanlara koyduktan sonra salona doğru ilerledik çağla kitap okurken bende kulaklığı takmış müzik dinlerken internetten haber okuyordum çağla ayağa kalkınca gözlerim o yöne doğru kaydı "sanada iyi geceler çağla" ses yok noluyor bu kıza abi ya benimle adam akıllı konuşmuyor varlığımdan bile bazen haberi yok bir hışımla ayağa kalkıp çağla'nın odasına doğru ilerledim kapıyı direkt açınca çağla'nın uyuduğunu gördüm hangi ara uyudun kızım ya yatağın'ın kenarına oturdum uzun uzun yüzünü izledim "neden benden sürekli kaçıyorsun minik kız" fısıltı halinde çıkan sesim çağlayı sağ tarafından sol tarafına dönmesine neden oldu saçları ile oynamaya başladım ama sürekli kafasını çevirdiği için istemiyor gibiydi "offf çağla of neden böyle oldun bir anda anlamıyorum benmi bişey yaptım aceba" daha fazla rahatsız etmemek için odama doğru ilerledim yatağa girip iyi bir uyku uyumam lazımdı yoksa çağla'nın bu halleri beni deli ediyor ve çok üzüyordu tahminen yarım saat sonra uyumuştum bir ses ile uykum yarım kaldı silah sesiydi bu apar topar kalkıp sesin geldi odaya doğru ilerledim ses çağla'nın girmesi yasak olduğu odadan geliyordu hızlıca yukarı çıkıp odaya doğru koştum odaya girmem ile çağla diye bağırmam bir oldu çağla kafasından akan kanlar ile yere yığılmış bir halde buldum hemen yanına oturup çağlayı kendine getirmeye çalışıyordum göz yaşlarım görmemi engellerken yüzümde bir el hissettim "arda uyan" "arda kalk canım hadi" derin bir nefes alıp uyandım an rüya olduğunu anladım çağla bir bardak su uzattı suyu içerken içimden binlerce kez rüya olduğuna şükür ettim bardağı bırakır bırakmaz çağlaya güçlü bir şekilde sarıldım "arda rüya gördün canım iyi misin şimdi" cevap vermeden daha sıkı sarıldım "çağla iyi misin sen birşeyin yok demi " yüzünde gülücük ile iyi olduğunu belirtti "şükürler olsun"
"arda nasıl bir rüyaydı anlatıcak mısın?"
"boşver miniğim bu gece benimle uyu gitme bir yere"
küçük bir çocuk edasıyla yanıma ki yerini aldı sıkıca sarılıp kokusu eşliğinde uyuya kaldım...

bölümleri kısa yazdigimin ve geç attigimin farkındayım arkadaşlar 🙏😔
kitap okuma sayısı iyice yükseldi kocaman bir aile olmaya başladık sizleri çok seviyorum keyifli okumalar🎈❤😊💫

Özlemimsin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin