Marcus Gunnarsen {edit}

Κεφάλαιο 93

Ε: Μαρκους... Πέρασε σχεδόν 1 μήνας.!

Μ: Ναι.!

Ε: Μήπως να ξαναπάμε στον γιατρό;

Μ: Γιατι πονάς;

Είπε και έκατσε καλύτερα στην θέση του και μου έπιασε την κοιλιά.!

Ε: Οχι αγάπη μου.! 

Τότε χτύπησε το κινητό του...

Μ: Έλα Τινους.!

Τ: Έλα ρε.! Τι κανεις;

Μ: Καλα ειμαι.!

Τ: Με την Μαριανθη και το μωρό τι γίνετε;

Μ: Ολα καλα.!

Ε: Μωρο μου πες του να έρθει εδω με την Ζωή και την Ιωάννα.! (Ο Ανεστης ειναι μεγαλύτερος οποτε ειναι στρατό.!)

Μ: Ναι.!

Είπε και με φιλησε.!

Μ: Τινους πάρε την Ζωή και την Ιωάννα και ελάτε λιγο.! Θελουμε να σας πουμε κατι...

Τ: Ενταξει.!

Το κλείσανε και ο Μαρκους με αγκαλιασε πιο σφιχτά.!

Ε: Τι θα εκανα χωρίς εσενα;

Μ: Αυτο αναρωτιέμαι και εγω.! Τι θα εκανα χωρίς εσενα;

Είπε και με φιλησε στον λαιμό..!

Νικήτας: Ιου... 

Ε: Σταματα μικρέ.!

Νικήτας: Ειμαι δέκα Σταματα.!

Ε: Και εγω 19.!Τι θες τωρα;

Ειπα και ο Μαρκους συνέχισε να με φιλάει.!

Μετα κατέβηκε η μαμά μου με τον μπαμπα μου.!

Μπ: Θα βγούμε εξω.! 

Ε: Μπορειτε να πάρετε και τον Νικήτα;

Μα: Να μάθετε να φρόντιζετε ενα μωρό.! (Είπε εννοώντας τον Νικήτα)

Νι: ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΩΡΟ. 

Μ: Σας παρακαλώ αν σας ειναι εύκολο πάρτε τον.!

Μπ: Καλα...

Ο Νικήτας ντύθηκε και έφυγαν.!

Ε: Τωρα οι δυο μας.!

Ειπα και ανέβηκα πάνω του.!

Μ: Θα έρθουν τα παιδιά.!

Ε: Πιο μετα.!

Ειπα και τον εσπρωξα απαλά και ακούμπησε την πλάτη του στον καναπέ.! Και τον φίλησα.!

Μ: Έχεις όρεξη βλέπω.!

Ε: Ναι.!

Ειπα και τον φίλησα στον λαιμό.!

Μ: Να πάμε πάνω καλύτερα;

Ε: Οχι οχι εδω ειναι πιο Ωραια.!

Μ: Έλα πάμε επάνω.!

Ε: Ή εδω ή καθόλου...

Μ: Ποοοο...

Έκατσε ξανα στην θέση του και εγω έκατσα πάνω στα πόδια του.!

Τότε μου κατέβασε την μπλούζα και με φιλησε στον ώμο.!

Βαριέμαι να ξανα γράφω ξέρετε τι έγινε μετα... ναι οχι αυτο που σκέφτεστε αλλα φιλάκια και αγκαλίτσες... 

Τότε χτύπησε η πόρτα.!

Μ: Παω.!

Με κατέβασε απο πάνω του και φόρεσε τα ρούχα του και πήγε στην πόρτα.!

Μ: Έτοιμη;

Αφού ντύθηκα και εγω του ειπα ναι και άνοιξε την πόρτα.!

Τ: Συγνώμη που αργήσαμε.!

Ε: Δεν πειράζει.!

Μπήκαν μεσα και καθήσαμε.!

Ι: Καλε τι ειναι αυτο;

Είπε και ηρθε διπλα μου και είδε το δαχτυλίδι.!

Μ: Θα γίνεις κουμπαρα.!

Ι: Αχ ουαου.!

Μας αγκαλιασε και μετα μας αγκάλιασαν και τα παιδιά (Μαρτινους-Ζωή) .!

Τ: Μπραβο ρε αδερφέ.!😉

Είπε και τον χτύπησε στην πλάτη.!

Μ: Ευχαριστω.! Μην βαράς όμως.!

Ζ: Μαρτινους... Θελω και εγω ενα παιδάκι.!

Είπε και του έπιασε το χερι και έπαιζε με τα δάχτυλα του.!

Τ: Για να γινει το παιδάκι μωρό μου υπάρχει μια διαδικασία.! 

Ζ: Το ξερω.!

Είπε και τον φιλησε στον λαιμό.!

Τ: Αγάπη μου... δεν ξερω... να μην βιαστούμε καλύτερα.! Ειμαστε μονο 19.!

Ζ: Καλα...

-👊🏻-

Χευ Χευ Χευ.!

Τι κάνετε; Πως είστε;

Εσείς τι λέτε;

Ο Μαρτινους με την Ζωή θα κάνουν παιδί ή Οχι;

Επίσης να πω οτι το βιβλίο σε λιγο τελειώνει... Σε κάποια κεφαλαια... Ευχαριστω που με στιριζετε.! Αγαπώ σας (Νικολ κλεμμενο😝) .!😍😘❤️